Rumana lingvo

	rumana
	română
lingvo • moderna lingvo
Balkanlatinida lingvaro
Parolata en	Rumanio kaj Moldavio, proksimume 2.500.000 en Germanio, Usono, Ukrainio, Bulgario, Hungario, Rusio, Kanado kaj aliaj landoj
Parolantoj	24 300 000
Denaskaj parolantoj	proksimume 24.000.000
Skribo	latina, kun kelkaj specialaj literoj
Lingvistika klasifiko
	Hindeŭropa lingvaro Italika lingvaro Latinida lingvaro Balkanlatinida lingvaro Rumana lingvo;
Oficiala statuso
Oficiala lingvo en	Rumanio, Moldavio, Vojvodino (Serbio)
Reguligita de	Rumana Akademio
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-1	ro
ISO 639-2	rum, ron
ISO 639-3	ron
SIL	RUM
Glottolog	roma1327
Angla nomo	Romanian
Franca nomo	roumain
	Vikipedio
	Vizitu vikipedion en la rumana lingvo!
	v • d • r

Specimeno

La Patro Nia

Tatăl nostru Care ești în ceruri,
sfințească-se numele Tău;
vie împărăția Ta,
facă-se voia Ta;
precum în cer, așa și pe pământ.
Pâinea noastră cea de toate zilele,
dă-ne-o nouă azi,
și ne iartă nouă greșelile noastre
precum și noi iertăm greșiților noștri
și nu ne duce pe noi în ispită,
ci ne mântuiește de cel rău.

La rumana lingvo (aŭtoktone limba română /'limba ro'mɨnə/) estas latinida lingvo en la orienta Eŭropo, parolata de 24 ĝis 28 milionoj da homoj, precipe en Rumanio kaj Moldavio. Ĝi najbaras al la ukraina, bulgara, serba kaj hungara lingvoj kaj apartenas al la orientlatinidaj lingvoj sen plurala -s. Ĝi havas oficialan validon en Rumanio, Moldavio kaj en provinco aŭtonoma de Serbio, Vojvodino.

Rumanparolantoj estas disĵetaj trans multaj aliaj landoj, nome Italujo, Hispanujo, Rusujo, Ukrainujo, Israelo, Portugalujo, Unuiĝinta Reĝlando, Usono, Kanado, Francujo kaj Germanujo.

Specialaj literoj

Ekde 1860 la rumana lingvo estas skribata per latina alfabeto. Ankaŭ en Moldavio ĝi estas oficiala, sed oni uzas ankaŭ la cirilan alfabeton.

Litero	Prononco
a	/a/
ă	/ə/
â, î	/ɨ/
b	/b/
c	/k/ antaŭ a, o kaj u
c	/ʧ/ antaŭ i kaj e
ch	/k/ antaŭ i kaj e
d	/d/
e	/e/
f	/f/
g	/g/ antaŭ a, o kaj u
g	/ʤ/ antaŭ i kaj e
gh	/g/ antaŭ i kaj e
h	/h/
i	/i/
j	/ʒ/
k	/k/
l	/l/
m	/m/
n	/n/
o	/o/
p	/p/
r	/r/
s	/s/
ș	/ʃ/
t	/t/
ț	/ʦ/
u	/u/
v	/v/
x	/ks/
z	/z/

La subsigno en la rumanaj literoj ț kaj ș aspektas propre komo, ne cedilo kiel en la turka ţ kaj ş aŭ la franca ç. Dum la tempo, kiam plenaj signaroj de Unikodo ne estis vaste uzeblaj en komputiloj, kaj ofte ankoraŭ nun, oni uzas anstataŭe la literojn ţ kaj ş.

Gramatiko

Malgraŭ sia latinida deveno la rumana lingvo alprenis ne nur vortojn, sed ankaŭ gramatikaĵojn de najbaraj lingvoj. Ekzemple la konstruo de la difina artikolo (sufikse al substantivoj) kaj de certaj verboformoj kun "să" estas analogaj al la bulgara lingvo. Ĝia konjugacio similas al la latina kaj itala. Krome ĝi retenis la kazojn: nominativo, genitivo, dativo, akuzativo kaj eĉ havas vokativon. La substantivoj tamen havas identajn formojn por nominativo kaj akuzativo (ne-fleksia kazo) kaj por genitivo kaj dativo (fleksia kazo).

La rumana en Moldavio

En la rumana de Moldavio, de la moldavoj ofte nomata la moldava lingvo, oni arbitre anstataŭigis latindevenajn vortojn per slavaj. Ekzemple popor (popolo) iĝis norod kaj pâine (pano) iĝis hleb.^[1]