Sándor Ék
| Sándor Ék | |
|---|---|
 Sándor Ék (maldekstre) | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 27-an de aŭgusto 1902 en Michal na Ostrove |
| Morto | 15-an de januaro 1975 (72-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Malnova tombejo de Budapeŝto |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario |
| Okupo | |
| Okupo | pentristo |
Sándor ÉK [ŝAndor], laŭ hungarlingve kutima nomordo Ék Sándor estis hungara pentristo, grafikisto kaj profesoro. Li uzis inter germanoj la pseŭdonimon Alex Keil.
Sándor Ék naskiĝis kiel Leicht Sándor la 27-an de aŭgusto 1902 en Hungario, en tiama Szentmihályfa (nuntempa Michal na Ostrove en Slovakio). Li mortis la 15-an de januaro 1975 en Budapeŝto.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Sándor Ék aliĝis al la komunistoj en 1918. Post 2 jaroj li migris al Vieno. Poste li estis en Berlino, Moskvo, Parizo. En 1925 li aliĝis al germanaj komunistoj. Dum la 2-a mondmilito li aniĝis en Ruĝa Armeo. Ekde 1949 li edukis en ĉeflernejo en Budapeŝto. Li ricevis premion Kossuth en 1951, pli frue kaj poste ankaŭ po unu aliajn premiojn.
Liaj ekspozicioj[redakti | redakti fonton]
- 1933, 1936 Moskvo
- 1948, 1952, 1962, 1972 Budapeŝto
- 1957, Erfurt
- 1966, Vieno
- 1972, Berlino
- 1975, Tihany
- 1979, 1985 Veszprém
Liaj pentraĵoj (elekto)[redakti | redakti fonton]
- Varrónő (Kudristino) 1919
- Pincér (Kelnero) 1920
- Önarckép (Memportreto) 1922
- Clara Zetkin 1932
- Ernst Thälmann 1936
- Vérvörös csütörtök (Ruĝa ĵaŭdo) 1954