Sankta Johana de la Buĉejoj

Die heilige Johanna der Schlachthöfe
literatura verko
Aŭtoroj
Aŭtoro	Bertolt Brecht
Lingvoj
Lingvo	germana lingvo
Eldonado
Eldondato	1932
Ĝenro	epika teatraĵo • dramo
Loko de rakonto	Ĉikago

Sankta Johana de la Buĉejoj (germane Die Heilige Johanna der Schlachthöfe) estas teatraĵo de la germana modernisto kaj dramisto Bertolt Brecht verkita inter 1929 kaj 1931, post la sukceso de lia muzikalo La Trigroŝa Opero kaj dum la periodo de lia radikala eksperimenta laboro Lehrstücke. Ĝi estas bazita sur la muzikalo kiun li verkis kune kun Elisabeth Hauptmann, Feliĉa fino (1929). En tiu versio de la rakonto pri Johana de Arko, Brecht ŝanĝas ŝin al "Johana Dark," ano de la Black Straw Hats, grupo de la Armeo de Savo en la 20-a jarcenta Ĉikago. La teatraĵo lokigas johanan batalon kun Pierpont Mauler, la posedanto de viand-pakuma planto. Kiel ŝia antaŭulo, Johana estas kondamnita virino, martiro kaj (komence, almenaŭ) naivulo en mondo de malstrikuloj, grasaj katoj, kaj malriĉegaj laboristoj. Kiel multaj el la ludoj de Brecht ĝi estas ligita kun humuro kaj kantoj kiel parto de ĝia eposa dramaturgia strukturo.

La teatraĵo estis elsendo de Berlina Radio la 11-an de aprilo 1932, kun Carola Neher kiel Johana kaj Fritz Kortner kiel Mauler. La rolantaro ankaŭ inkluzivis Helene Weigel, Ernst Busch, Peter Lorre, Paul Bildt kaj Friedrich Gnass. La teatraĵo ne ricevis sian unu-teatran produktadon ĝis la 30-a de aprilo 1959, ĉe la Deutsches Schauspielhaus en Hamburgo, post la morto de Brecht.

Brecht verkis du aliajn versiojn de la rakonto pri Johana de Arko: La Vizioj de Simone Machard (1942) kaj La Atesto de Johana de Arko de Proven, 1431 (1952).