Sikorakso (luno)
|
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Sikorakso. |
| Sikorakso | |
| Natura satelito de Urano (XVII) | |
.svg) astronomia simbolo vd
| |
 | |
| natura satelito de Urano • neregula satelito | |
|---|---|
| Oficiala nomo | Urano XVII[1] |
| Aliaj nomoj | S/1997 U 2 |
| Nomita laŭ | Sikorakso vd |
| Malkovro | |
| Malkovrintoj | Brett J. Gladman Philip D. Nicholson Joseph A. Burns John J. Kavelaars[1] |
| Dato de malkovro | 6-a de septembro 1997[1] |
| Loko de malkovro | Monto Palomar (Kalifornio - Usono)[1] |
| Orbitaj ecoj | |
| Granda duonakso | 12 179 000 km[2] |
| Discentreco | 0,5224[2] |
| Meza anomaliangulo | 160,587° vd |
| Klinangulo | 159,4°[2] sur la ekliptiko |
| Periodo | 1288,28 tagoj[2] |
| Longitudo de suprenira nodo |
258,565° vd |
| Argum. de periapsido | 16,297° vd |
| Fizikaj ecoj | |
| Diametro | 190 km[2] |
| Maso - Denso - Surfaca falakcelo |
~ 5,4 × 1018 kg 1,3 × 103 kg/m3 hipoteze ~ 0,040 m/s2 ? |
| Rotacia periodo | 3,6 horoj[3] |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Surfaca temperaturo | ~ 64 K |
| Albedo Geometria albedo |
0,07 hipoteze 0,065 vd |
| Observaj ecoj | |
| Videbla magnitudo | 20,8 |
Sikorakso estas plej granda el la neregulaj eksteraj satelitoj de Urano nun konata.
Malkovro
[redakti | redakti fonton]La 6-a de septembro 1997, Brett J. Gladman, Philip D. Nicholson, Joseph A. Burns kaj John J. Kavelaars malkovris du novajn satelitojn de Urano per la teleskopo "Hale" de la Observatorio de la Monto Palomar[4]. La plej brila el ili ricevis la maldaŭran nomon S/1997 U 2.
Nomo
[redakti | redakti fonton]Ĝiaj malkovrintoj proponis, kiel volas tradicio, doni al ĝi nomon inspiratan el verko de William Shakespeare: En "La Ventego" Sikorakso (angle:Sycorax) estis sorĉistino, patrino de Kalibano.
Ecoj
[redakti | redakti fonton]Neregula satelito, Sikorakso estas verŝajne kaptita asteroido aŭ fragmento de asteroido: ĝiaj ruĝa koloro similas tiu de objektoj de la Kujper-zono. Ĝia orbitaj parametroj sugestas, ke ĝi povus esti ano de grupo, kun Setebo kaj Prospero, havante komunan devenon. Ĝia luma kurbo (vario de lumeco dum la tempo) pensigas, ke ĝi havus rotacian periodon de 3,6 horoj[3].
Notoj kaj referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Paĝaro pri planeda nomenklaturo ĉe la retejo de la usona geologia agentejo USGS (angle)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Uranian Satellite Fact Sheet kaj Uranus' Known Satellites (angle)
- ↑ 3,0 3,1 Multicolor Photometry of the irregular Irregular Satellites Sycorax kaj Caliban (angle)
- ↑ IAUC 6764: Sats OF URANUS kaj IAUC 6765: Sats OF URANUS (angle)
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- pole Sikorakso, el "Księżyce planet Układu Słonecznego"[rompita ligilo]
- angle Sikorakso (angla versio)[rompita ligilo]
- angle Sikorakso, el "Solar System Exploration" Arkivigite je 2007-08-01 per la retarkivo Wayback Machine
- france La malgrandaj satelitoj de Urano[rompita ligilo]
- france Kalibano kaj Sikorakso, el la paĝaro de Jean-Michel
- france Sikorakso[rompita ligilo] (el: "Le système solaire à portée de votre souris" - La Sunsistemo musklake atingebla)
- france Kalibano kaj Sikorakso, novaj uranaj lunoj Arkivigite je 2010-05-03 per la retarkivo Wayback Machine
- germane Sikorakso kaj aliaj eksteraj uranlunoj (el "Projekto Luno")
| ||||||||||||||||||
