Dinamito: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Rei-bot (diskuto | kontribuoj) e robot Adding: no:Dynamitt |
Yekrats (diskuto | kontribuoj) Kategorioj |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
Dinamito estas [[eksplodaĵo]], kiu entenas [[nitroglicerino]]n, sed ĝi estas pli sekure traktebla. Ĝin patentis en [[1867]] [[Alfred Nobel]], sveda fizikisto. Nobel miksis la nitroglicerinon kun [[diatomito]] (poroza, silikata mineralo) en proporcio, ke estiĝu seka kaj grajna materialo. La produkto estis sku-rezista, sed ĝi eksplodis facile je bato kaj varmo. Oni pli poste ŝanĝis la diatomiton per celulozo kaj por fortigi la ekplodkapablon, oni almiksis oksidanton, nome natrio-nitraton. Nobel malkovris eĉ la ĵelan dinamiton: tio estas la miksaĵo de nitroglicerino kaj nitrocelulozo. Parteton de nitroglicerino ŝanĝis pli poste amonio-nitrato: tiel estiĝis pli sekura, malmultekosta dinamito. |
'''Dinamito''' estas [[eksplodaĵo]], kiu entenas [[nitroglicerino]]n, sed ĝi estas pli sekure traktebla. Ĝin patentis en [[1867]] [[Alfred Nobel]], sveda fizikisto. Nobel miksis la nitroglicerinon kun [[diatomito]] (poroza, silikata mineralo) en proporcio, ke estiĝu seka kaj grajna materialo. La produkto estis sku-rezista, sed ĝi eksplodis facile je bato kaj varmo. Oni pli poste ŝanĝis la diatomiton per celulozo kaj por fortigi la ekplodkapablon, oni almiksis oksidanton, nome natrio-nitraton. Nobel malkovris eĉ la ĵelan dinamiton: tio estas la miksaĵo de nitroglicerino kaj nitrocelulozo. Parteton de nitroglicerino ŝanĝis pli poste amonio-nitrato: tiel estiĝis pli sekura, malmultekosta dinamito. |
||
[[Kategorio:Eksplodaĵoj]] |
|||
[[af:Dinamiet]] |
[[af:Dinamiet]] |
||
Kiel registrite je 18:14, 6 apr. 2007
Dinamito estas eksplodaĵo, kiu entenas nitroglicerinon, sed ĝi estas pli sekure traktebla. Ĝin patentis en 1867 Alfred Nobel, sveda fizikisto. Nobel miksis la nitroglicerinon kun diatomito (poroza, silikata mineralo) en proporcio, ke estiĝu seka kaj grajna materialo. La produkto estis sku-rezista, sed ĝi eksplodis facile je bato kaj varmo. Oni pli poste ŝanĝis la diatomiton per celulozo kaj por fortigi la ekplodkapablon, oni almiksis oksidanton, nome natrio-nitraton. Nobel malkovris eĉ la ĵelan dinamiton: tio estas la miksaĵo de nitroglicerino kaj nitrocelulozo. Parteton de nitroglicerino ŝanĝis pli poste amonio-nitrato: tiel estiĝis pli sekura, malmultekosta dinamito.