63
redaktoj
SieBot (diskuto | kontribuoj) e (roboto aldono de: ro:Eliziune) |
(maligo de troa eliziado, aldono de "de" eliziita) |
||
'''Elizio''' estas forigo de parola sono - ĉu [[vokalo]], ĉu [[konsonanto]], ĉu tuta [[silabo]] - por igi [[vorto]]n aŭ [[frazo]]n pli facile aŭ rapide prononcebla. Por [[Esperanto]]-uzanto ĝi kutime signifas nur forigon de la fina vokalo de vorto, kion la [[16 reguloj]] permesas je singularaj ne-akuzativaj substantivoj (-''o'') kaj je
Elizioj povas okazi kaj en [[ortografio]] kaj en [[fonetiko]].
Ili oftas en [[buŝa lingvo]], kie ili kutime aperas sen konscio de la parolanto. En [[skriba lingvo]], en Esperanto aparte en [[poezio]], ĝi estas konscia rimedo de
En diversaj ortografioj oni kutime uzas signon ''[[apostrofo]]'' ( ' ) por montri elizion.
En [[Praesperanto]] forigeblis ankaŭ la adjektiva finaĵo. En moderna Esperanto tio ne eblas. Kelkaj neoficialaj elizioj tamen troviĝas en la [[literaturo]]:
*elizio de
*la vorto <i>un'</i> por "[[unu]]" en marŝa taktokalkulado: "un' du, un' du, un' du..."
*la esprimo <i>dank' al</i> por "danke al" aŭ "dankon al": "Dank' al la kontribuantoj, la Vikipedio daŭre kreskos."
*elizio de
*elizio de ''-e'' en la prepozicio ''de'': <i>d' oro</i> = ''de oro''
Ceteraj elizioj ĉefe aperas en tekstoj por remontri buŝan prononcon: <i>je'</i> "jes"/"jen", <i>temp'raturo</i> "temperaturo" ktp.
|
redaktoj