Militkomunismo

Militkomunismo estis la kruda ekonomia politiko de la bolŝevikoj dum la Rusa Enlanda Milito. Tio havis du celojn: realigi la komunismajn teoriojn en la praktiko per redisdono de varoj kaj la venko en la enlanda milito, per ekipo de urboj kaj Ruĝa Armeo kun armiloj kaj mangaĵoj. Ĝi havis la sekvajn trajtojn:

1. metis sub regon de la registaro ĉiun grandan fabrikon.
2. ŝtatoorganizata produktado, ekipado
3. rigoraj antaŭskriboj por la laboristoj, strikantoj iĝis parmurditaj, punitaj.
4. labordevo ankaŭ por la "ne-laboranta klaso".
5. rekvizicio de la kamparana plusproduktado, kaŭzante en 1919-1920 la Ukrainian malsategon
6. nutraĵo kaj aliaj varoj estis tracentre disdonitaj.
7. malpermeso de privataj entreprenoj.
8. milita kontrolo, uzo de fervojo.

La senkompensa depreno de agrikulturaj produktoj kaŭzis malsatmizeron, kanibalismon inter 1919-1921 kaj malsatmorton de milionoj. Tio estis ankaŭ kaŭzo de ribelo en Kronstadt ĉe militŝipa bazo en februaro 1921 kaj la kamparana ribelo de Tambov. La ribelo instigis Leninon anstataŭigi la militkomunismon per Nova Ekonomia Politiko.