George Chapman: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively

[nekontrolita versio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

VidaVikiteksto

Enteksta

Kiel registrite je 15:57, 2 mar. 2008

George CHAPMAN, angla poeto kaj dramatisto (ĉ.1559 - la 12-a de majo 1634).

George Chapman naskiĝis ĉe Hitchin en Hertfordshire. Eble li studis ĉe la Universitato de Oksfordo, tamen tio ne certas. Li ĝuis la subtenon de Robert Devereŭ la Grafo de Essex kaj de Henry la Princo de Kimrujo (kaj la rekta heredonto de la angla reĝlando), sed ili mortis en, respective, 1601 kaj 1612. Post la forpaso de la Princo Henry, Chapman ne sukcesante trovi pluan mecenaton, kaj pro tio suferis pro malriceco kaj ŝuldoj, kvankam li havis grandan literaturan reputacion inter aliaj verkistoj. Li mem mortis en London en 1634.

Dum la 1590-a jardeko li iĝis grava kaj populara dramatisto. Li verkis komediojn multe influatajn de la latinaj dramoj de Plaŭto kaj Terentio. En 1605, kune kun Ben Jonson kaj John Marston li verkis la komedion Eastward Ho enhavantan satiron pri la skotoj: pro tio oni enkarcerigis lin en la Turo de Londono. Tamen poste li kaj Ben Jonson kverelis kaj li komponis satirajn versojn pri la agresemo kaj aroganto de Jonson. Krom komedioj, li verkis gravajn tragediojn, inter kiuj pluraj prenis temojn de lastatempa franca historio, ekzemple Bussy d'Ambois.

Kiel poeto, li unue komponis obskurajn filozofajn poemojn. En 1596 aperis poemo, De Guiana, Carmen Epicum pri vojaĝo de Sir Walter Raleigh, kaj en 1598 aldonon al la nekompleta Hero and Leander de Christopher Marlowe. Ekde 1598 eldoniĝis en sinskevaj parto tre influa traduko de la Iliado de Homero, pri kiu John Keats verkis soneton. Inter aliaj tradukoj estis la Homeraj Himnoj, la Georgiko de [Vergilio]], la kvinan Satiron de Juvenalo, kaj la Laboroj kaj Tagoj de Heziodo.

Ĉefaj Dramaj Verkoj

The Blind Beggar of Alexandria, komedio (1596)
An Humorous Day's Mirth, komedio (1597)
All Fools, komedio (1599 aŭ 1604, eldonata 1605)
The Gentleman's Usher, komedio (ĉ. 1602)
Sir Giles Goosecap, komedio (1604)
Bussy d'Ambois, tragedio (1604)
Monsieur d'Olive, komedio (1605)
The Widow's Tears, komedio (1605)
Eastward Ho, komedio (kune kun Ben Jonson kaj John Marston, 1605)
The Conspiracy and Tragedy of Charles, Duke of Byron, tragedio (1608)
May Day, komedio (1609)
The Revenge of Bussy d'Ambois, tragedio (ĉ. 1610)
The Tragedy of Chabot, Admiral of France, tragedio (ĉ. 1613)
Caesar and Pompey, tragedio (ĉ. 1613)

@@ Linio 7: / Linio 7: @@
 Dum la 1590-a jardeko li iĝis grava kaj populara dramatisto. Li verkis komediojn multe influatajn de la latinaj dramoj de [[Plaŭto]] kaj [[Terentio]]. En 1605, kune kun [[Ben Jonson]] kaj [[John Marston]] li verkis la komedion ''Eastward Ho'' enhavantan satiron pri la skotoj: pro tio oni enkarcerigis lin en la [[Turo de Londono]]. Tamen poste li kaj Ben Jonson kverelis kaj li komponis satirajn versojn pri la agresemo kaj aroganto de Jonson. Krom komedioj, li verkis gravajn tragediojn, inter kiuj pluraj prenis temojn de lastatempa franca historio, ekzemple ''Bussy d'Ambois''.
-Kiel poeto, li unue komponis obskurajn filozofajn poemojn. En 1596 aperis poemo, ''De Guiana, Carmen Epicum'' pri vojaĝo de Sir [[Walter Raleigh]], kaj en 1598 aldonon al la nekompleta [[Hero and Leander]] de [[Christopher Marlowe]]. Ekde 1598 eldoniĝis en sinskevaj parto tre influa traduko de la [[Iliado]] de [[Homero]], pri kiu [[John Keats]] verkis soneton. Inter aliaj tradukoj estis la ''Homeraj Himnoj'', la ''Georgiko'' de [Vergilio]], la kvinan Satiron de [[Juvenalo]], kaj la ''Laboroj kaj Tagoj'' de [[Heziodo]].
+Kiel poeto, li unue komponis obskurajn filozofajn poemojn. En 1596 aperis poemo, ''De Guiana, Carmen Epicum'' pri vojaĝo de Sir [[Walter Raleigh]], kaj en 1598 aldonon al la nekompleta ''Hero and Leander'' de [[Christopher Marlowe]]. Ekde 1598 eldoniĝis en sinskevaj parto tre influa traduko de la [[Iliado]] de [[Homero]], pri kiu [[John Keats]] verkis soneton. Inter aliaj tradukoj estis la ''Homeraj Himnoj'', la ''Georgiko'' de [Vergilio]], la kvinan Satiron de [[Juvenalo]], kaj la ''Laboroj kaj Tagoj'' de [[Heziodo]].
 '''Ĉefaj Dramaj Verkoj'''