Nikolaj Afrikanoviĉ Borovko: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Marvin (diskuto | kontribuoj) kat |
Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 3: | Linio 3: | ||
Ricevis militedukon sed la aresto kaj ekzilo en [[Zajsan]] ([[Siberio]]) interrompis lian militkarieron. Plue li laboris nur kiel privata instruisto kaj ĵurnalisto. Borovko fariĝis Esperantisto en la ekzilo en la unuaj jaroj de [[Esperanta movado|Esperanta movado]] (en [[1889]]). Post finiĝo de la ekzilo, li loĝis en [[Odessa]] kaj tie vigle partoprenis la propagandon de Esperanto. |
Ricevis militedukon sed la aresto kaj ekzilo en [[Zajsan]] ([[Siberio]]) interrompis lian militkarieron. Plue li laboris nur kiel privata instruisto kaj ĵurnalisto. Borovko fariĝis Esperantisto en la ekzilo en la unuaj jaroj de [[Esperanta movado|Esperanta movado]] (en [[1889]]). Post finiĝo de la ekzilo, li loĝis en [[Odessa]] kaj tie vigle partoprenis la propagandon de Esperanto. |
||
Li tradukis ''[[La ŝtona gasto]]'' de [[Puŝkin]] ([[1895]]), kunlaboris en ''[[La Esperantisto]]'' kaj,''[[Lingvo Internacia (gazeto)|Lingvo Internacia]]'' redaktis [[Jarlibro Esperantista|Jarlibron Esperantistan]] ([[Uppsala]], [[1897]]). |
Li tradukis ''[[La ŝtona gasto]]'' de [[Puŝkin]] ([[1895]]), kunlaboris en ''[[La Esperantisto]]'' kaj,''[[Lingvo Internacia (gazeto)|Lingvo Internacia]]'' redaktis [[Jarlibro Esperantista|Jarlibron Esperantistan]] ([[Uppsala]], [[1897]]). En 1988 la [[IEM]] en Vieno retrovis kaj publikigis novelon (20 paĝa) ''En la Tombo'' redaktita en jaro 1892, tiel plej frua proza literaturaĵo en Esperanto. |
||
Laŭ demando de Borovko, [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] skribis al li en [[1895]] (?) [[Letero al Borovko|sian faman leteron]] pri la [[Pra-Esperanto|deveno de Esperanto]]. |
Laŭ demando de Borovko, [[L. L. Zamenhof|Zamenhof]] skribis al li en [[1895]] (?) [[Letero al Borovko|sian faman leteron]] pri la [[Pra-Esperanto|deveno de Esperanto]]. |
||
| Linio 12: | Linio 12: | ||
Pseŭdonimo de Borovko estis '''Enbe'''. |
Pseŭdonimo de Borovko estis '''Enbe'''. |
||
===Eksteraj ligoj=== |
|||
*[http://www.esperanto.org/Ondo/R-borovk.htm recenzo pri En la Tombo] |
|||
{{EdE|B}} |
{{EdE|B}} |
||
Kiel registrite je 18:50, 19 jun. 2005
Nikolaj Afrikanoviĉ BOROVKO (ruse Николай Африканович Боровко) (naskiĝis 1863 en Zaslave (Volinia gubernio), mortis 1913 en Simferopol (Krimeo)) estis unu el la unuaj pioniroj en Rusio.
Ricevis militedukon sed la aresto kaj ekzilo en Zajsan (Siberio) interrompis lian militkarieron. Plue li laboris nur kiel privata instruisto kaj ĵurnalisto. Borovko fariĝis Esperantisto en la ekzilo en la unuaj jaroj de Esperanta movado (en 1889). Post finiĝo de la ekzilo, li loĝis en Odessa kaj tie vigle partoprenis la propagandon de Esperanto.
Li tradukis La ŝtona gasto de Puŝkin (1895), kunlaboris en La Esperantisto kaj,Lingvo Internacia redaktis Jarlibron Esperantistan (Uppsala, 1897). En 1988 la IEM en Vieno retrovis kaj publikigis novelon (20 paĝa) En la Tombo redaktita en jaro 1892, tiel plej frua proza literaturaĵo en Esperanto.
Laŭ demando de Borovko, Zamenhof skribis al li en 1895 (?) sian faman leteron pri la deveno de Esperanto.
En l895, edziĝinte kun Esperantistino Antonina ĈAJKOVSKAJA, Borovko transloĝiĝis Peterburgon kaj tie daŭrigis sian Esperanto-agadon. Post eksiĝo de F. Kanaloŝŝy-Lefler, Borovko estis elektita prezidanto de la Societo Espero 1896-1897. En 1911-1912 Borovko energie disputis kontraŭ Gaston MOCH por fonetika skribado de propraj nomoj en Esperanto.
Li estas bopatro de Valdemar LANGLET, kiu estis patro de Nina BOROVKO-LANGLET.
Pseŭdonimo de Borovko estis Enbe.
