Jakobo la 1-a (Aragono): Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Doyle (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
e roboto: sr:Ђауме I од Арагона estas artikolo leginda |
||
Linio 29: | Linio 29: | ||
[[pt:Jaime I de Aragão]] |
[[pt:Jaime I de Aragão]] |
||
[[ru:Хайме I Арагонский]] |
[[ru:Хайме I Арагонский]] |
||
[[sr:Ђауме I од Арагона]] |
[[sr:Ђауме I од Арагона]] {{LigoLeginda|sr}} |
||
[[zh:海梅一世]] |
[[zh:海梅一世]] |
Kiel registrite je 23:55, 1 jul. 2008
Jakobo la 1-a de Aragono aŭ Jakobo la Konkeranto (aragone: Chaime lo Conqueridor, katalune: Jaume el Conqueridor, okcitane: Jacme lo Conquistaire) (Montpeliero, 2-a de februaro de 1208 - Valencio, 27-a de julio de 1276) estis reĝo de Aragono, de Valencio, de Majorko, grafo de Barcelono kaj Urgell kaj sinjoro de Montpeliero.
Li estis filo de Petro la 2-a de Aragono kaj Mario de Montpeliero. Lia filino, Violante de Aragono, estis la edzino de la reĝo de Kastilio, Alfonso la Saĝulo. Lia ĉefa entrepreno estis la konkero de la muzulmanaj territorioj de Valencio kaj Balearoj, kaj la fondado de la kristanaj regnoj de Valencio kaj Majorko, interne de la Kronlando de Aragono.
Li diktis la kronikon de sia reĝado, la Llibre dels feits (Libro de la faktoj), unu el la kvar katalunlingvaj mezepokaj kronikoj pri la Kronolando de Aragono.
Lia tombo estas en la Monaĥejo de Poblet. Lia testamento donis la regnojn de Aragono, Valencio kaj la katalunajn territoriojn al sia filo Petro la 3-a de Aragono, kaj la regnon de Majorko kaj Montpeliero al alia filo, Jakobo la 2-a de Majorko. Ŝablono:LigoLeginda