Ĉalaparto: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Bi ohol txalaparta.jpg|thumb|right|250px|Txalaparta]]
[[Dosiero:Bi ohol txalaparta.jpg|thumb|right|250px|Txalaparta]]
La '''txalaparta''' [prononcu: ĉalaparta] estas [[eŭska]] popola [[frapinstrumento]], kiu apartenas al [[idiofonoj]]. La muzikisto ludanta ĝin nomiĝas ''txalapartari''.
La '''txalaparta''' '''ĉalaparto''' [ĉalapArta] estas [[eŭska]] popola [[frapinstrumento]], kiu apartenas al [[idiofonoj]]. La muzikisto ludanta ĝin nomiĝas ''txalapartari''.

La tradicia ĉalaparto konsistas el du subteniloj (korboj, seĝoj, benkoj k.t.p.), sur kiuj estas izolaj materialoj (maizofolioj, falditaj sakoj, pajlo k.t.p. kaj sur ili tabulo (diloj).
La tradicia ĉalaparto konsistas el du subteniloj (korboj, seĝoj, benkoj k.t.p.), sur kiuj estas izolaj materialoj (maizofolioj, falditaj sakoj, pajlo k.t.p. kaj sur ili tabulo (diloj).
La tabulon du ludantoj frapas per kvar lignaj frapiloj. La tabulo povas esti alna, fraksena, kaŝtana au alispeca ligno troviĝanta sur la regiono. Tradicie oni uzis al ĉaparto du tri tabulojn, sed nuntempe oni faras ĝin eĉ el 12 diversaj tabuloj per diversaj sonoj, tiel estas ludeblaj ankau akordoj kaj melodioj.
La tabulon du ludantoj frapas per kvar lignaj frapiloj. La tabulo povas esti alna, fraksena, kaŝtana au alispeca ligno troviĝanta sur la regiono. Tradicie oni uzis por ĉalaparto du tri tabulojn, sed nuntempe oni faras ĝin eĉ el 12 diversaj tabuloj per diversaj sonoj, tiel estas ludeblaj ankau akordoj kaj melodioj.


==Fonto==
==Fonto==

Kiel registrite je 00:27, 30 jul. 2008

Txalaparta

La txalapartaĉalaparto [ĉalapArta] estas eŭska popola frapinstrumento, kiu apartenas al idiofonoj. La muzikisto ludanta ĝin nomiĝas txalapartari.

La tradicia ĉalaparto konsistas el du subteniloj (korboj, seĝoj, benkoj k.t.p.), sur kiuj estas izolaj materialoj (maizofolioj, falditaj sakoj, pajlo k.t.p. kaj sur ili tabulo (diloj). La tabulon du ludantoj frapas per kvar lignaj frapiloj. La tabulo povas esti alna, fraksena, kaŝtana au alispeca ligno troviĝanta sur la regiono. Tradicie oni uzis por ĉalaparto du tri tabulojn, sed nuntempe oni faras ĝin eĉ el 12 diversaj tabuloj per diversaj sonoj, tiel estas ludeblaj ankau akordoj kaj melodioj.

Fonto

  • La Hispana Vikipedia sama artikolo.

Eksteraj ligiloj

Ŝablono:Ĝermo-muziko