Villafranca de los Barros: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 10:40, 11 nov. 2008

Villafranca de los Barros estas municipo kaj urbeto de Hispanio, en la provinco de Badajoz, regiono de Ekstremaduro.

Situo

Villafranca de los Barros okupas la centron de ampleksa valo de fruktodona argila tero de karaktera ruĝa koloro, kio nomigas la distrikton kiel Tierra de Barros (Kototero), formante duoncirklon la proksimaj montarĉenetoj de Alange, Hornachos kaj Fuente del Maestre. Limas ĝia teritorio, norde kun tiuj de Almendralejo kaj Alange, sude kun tiu de Los Santos de Maimona; oriente kun tiu de Ribera del Fresno kaj okcidente kun tiu de Fuente del Maestre. La urba kerno okupas ĉirkaŭ 2 km². Pere de distriktaj ŝoseoj eblas atingi proksimajn vilaĝojn kiel Ribera del Fresno, Fuente del Maestre, Aceuchal kaj Palomas; kaj pere de fervojo kun la urboj Llerena kaj al Sevilo kaj kun Mérida al Madrido.

La tuta zono sendas sian akvaron al riveretoj kaj rojoj daŭre sekaj somere kaj eĉ dum parto de la aŭtuno, nomitaj Pendelías, Valdequemao kaj Las Guaridas, unu el kiuj, tiu de Valdequemao trapasas la urbon el sudo norden; tiu de Pendelías, oriente kaj kuniĝas ambaŭ ĉe la lastaj domoj kie komencas la nomo de Río Cagancha. La alia rojo estas tiu de Las Guaridas, kiu trapasas la municipan teritorion oriente. La tutta rojaro enfluas al rojo Bonhabal, alfluanto de la rivero Matachel, kiu estas siavice alfluanto de la rivero Gvadiano.

Kune kun Almendralejo, tiu urbo estas la ĉefurbo de la distrikto Tierra de Barros.

La unuaj historiistoj kiuj dediĉis sin al la urbo estis José Cascales Muñoz kiu en 1904 publikigis siajn “Apuntes para la historia de Villafranca de los Barros”, reeldonitaj en 1982. Samjare, 1982, Antonio de Solís y Sánchez Arjona, publikis “Villafranca en la historia”. En 1983 Manuel Garrido Santiago publikis pri la historio de la urbo sian studon “Arquitectura religiosa del siglo XVI en Tierra de Barros”, pri la arto en tiu vilaĝo.

Historio

En la municipa teritorio estas arkeologiaj restaĵoj kiuj evidentigas agrikulturan okupon ekde la Prahistorio ĝis nuntempo. La plej antikvaj restaĵoj estas el la Kuprepoko aŭ Kalkolitiko (ĉirkaŭ 1800 a. K.). Tio en la loko de Los Cortinales, kie nune estas la urbaj akvujoj. Tie estas strukturoj malfacile kompreneblaj, sed ĉiukaze loĝejoj kaj stokejoj por grenoj pli profundaj; la tegmentoj estis vegetalaj. Estis restaĵoj rilataj al agrikulturo, brutobredado kaj eĉ minado, sed oni ne trovis metalaĵojn. Estas ankaŭ tomboj de la Bronzepoko en la loko de Las Palomas, je nur 3 km. sude de la vilaĝo. En la ĉirkaŭaj vilaĝoj estas restaĵoj de posta epokoj, sed ne en tiu ĉi municipo.

Ja estas romiaj restaĵoj (pecoj de ŝoseo) ĉar la urbo estas ĉe la vojo kiu jam de tiam iris el sudo (Sevilo) al nordo (Asturio). De araba epoko ne estas restaĵoj jam trovitaj. La kontribuo de Villafranca de los Barros al la amerika konkerado estis de 37 personoj, laŭ la pastro Vicente Navarro del Castillo. Multaj el ili estis en Ĉilio kaj Peruo, escepte 3 kiuj kontribuis al la konkero de la Nova Granado (la aktuala Kolombio). Inter ili estis la kapitano Bartolomé Camacho Zambrano.

Dum la Hispana Intercivitana Milito, ĉar la urbo situas ĉe la vojo el Sevilo norden kaj ĉar laŭ tiu vojo supreniris la armeo de la generalo Franco, kiam oni atingis la urbon aŭguste de 1936 okazis terura mortpafado de supozataj maldekstruloj aŭ eĉ nur kamparanoj.

@@ Linio 4: / Linio 4: @@
 Villafranca de los Barros okupas la centron de ampleksa valo de fruktodona argila tero de karaktera ruĝa koloro, kio nomigas la distrikton kiel [[Tierra de Barros]] (Kototero), formante duoncirklon la proksimaj montarĉenetoj de Alange, Hornachos kaj Fuente del Maestre. Limas ĝia teritorio, norde kun tiuj de [[Almendralejo]] kaj [[Alange]], sude kun tiu de [[Los Santos de Maimona]]; oriente kun tiu de [[Ribera del Fresno]] kaj okcidente kun tiu de [[Fuente del Maestre]]. La urba kerno okupas ĉirkaŭ 2 km². Pere de distriktaj [[ŝoseo]]j eblas atingi proksimajn vilaĝojn kiel Ribera del Fresno, Fuente del Maestre, [[Aceuchal]] kaj [[Palomas]]; kaj pere de [[fervojo]] kun la urboj [[Llerena]] kaj al [[Sevilo]] kaj kun [[Mérida (Hispanio)|Mérida]] al [[Madrido]].
-La tuta zono sendas sian akvaron al riveretoj kaj rojoj daŭre sekaj somere kaj eĉ dum parto de la aŭtuno, <!--nomitaj Pendelías, Valdequemao kaj Las Guaridas, unu el kiuj, tiu de Valdequemao trapasas la urbon el sudo norden; tiu de Pendelías, oriente kaj kuniĝas ambaŭ ĉe la lastaj domoj kie komencas la nomo de Río Cagancha. La alia rojo estas tiu de Las Guaridas, kiu trapasas la municipan teritorion oriente. La tutta rojaro enfluas al rojo Bonhabal, alfluanto de la rivero [[Matachel]], kiu estas siavice alfluanto de la rivero [[Gvadiano]].
+La tuta zono sendas sian akvaron al riveretoj kaj rojoj daŭre sekaj somere kaj eĉ dum parto de la aŭtuno, nomitaj Pendelías, Valdequemao kaj Las Guaridas, unu el kiuj, tiu de Valdequemao trapasas la urbon el sudo norden; tiu de Pendelías, oriente kaj kuniĝas ambaŭ ĉe la lastaj domoj kie komencas la nomo de Río Cagancha. La alia rojo estas tiu de Las Guaridas, kiu trapasas la municipan teritorion oriente. La tutta rojaro enfluas al rojo Bonhabal, alfluanto de la rivero [[Matachel]], kiu estas siavice alfluanto de la rivero [[Gvadiano]].
 Kune kun Almendralejo, tiu urbo estas la ĉefurbo de la distrikto [[Tierra de Barros]].
@@ Linio 15: / Linio 15: @@
 Ja estas romiaj restaĵoj (pecoj de ŝoseo) ĉar la urbo estas ĉe la vojo kiu jam de tiam iris el sudo (Sevilo) al nordo (Asturio). De araba epoko ne estas restaĵoj jam trovitaj. La kontribuo de Villafranca de los Barros al la amerika konkerado estis de 37 personoj, laŭ la pastro Vicente Navarro del Castillo. Multaj el ili estis en Ĉilio kaj Peruo, escepte 3 kiuj kontribuis al la konkero de la [[Nova Granado]] (la aktuala [[Kolombio]]). Inter ili estis la kapitano Bartolomé Camacho Zambrano.
+Dum la [[Hispana Intercivitana Milito]], ĉar la urbo situas ĉe la vojo el Sevilo norden kaj ĉar laŭ tiu vojo supreniris la armeo de la generalo Franco, kiam oni atingis la urbon aŭguste de [[1936]] okazis terura mortpafado de supozataj maldekstruloj aŭ eĉ nur kamparanoj.
-== Economía ==
+<!--
-Si históricamente su base económica ha sido el sector primario, en los últimos años se están invirtiendo los datos. Actualmente la agricultura representa el 12,10%, la industria el 16,70%, la construcción el 17,10% y el sector servicios el 54,10%. La Vid (67.000 hectáreas) posibilita la producción y comercialización de vinos con la denominación de origen Ribera del Guadiana; además, cabe citar la producción del Olivo y la Cebada.
+== Ekonomio ==
+Historie la bazo de la ekonomio estis la unuavica sektoro, ĉefe agrikulturo, en la lastaj jaroj ekŝanĝis la situacio. Aktuale la agrikulturo reprezentas 12,10%, industrio 16,70%, konstruado 17,10% kaj servoj 54,10%. La [[Vito]] (67.000 hektaroj) ebligas la produktadon kaj komercadon de [[vino]]j laŭ la oficiala nomigo ''Ribera del Guadiana'' (Gvadiana bordo); además, cabe citar la producción del Olivo y la Cebada.
 Villafranca cuenta con dos importantes Cooperativas vinícolas: la de San José y San Isidro. En 1.996 se instala la empresa "Productos Tartáricos Internacional", y en 1.998 nace Barbosa & Almeida, empresa de capital portugués dedicada a la producción de vidrios. La última propuesta, por parte del Grupo Gallardo de Jerez de los Caballeros, de construir una refinería en la Sierra de San Jorge (en estudio) ha levantado una tremenda polémica en la ciudad y en la región sobre la conveniencia o no de autorizar dicha industria.