Clelia Conterno Guglielminetti: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 10:41, 11 feb. 2009

CONTERNO GUGLIELMINETTI, Clelia (Torino, 1915-1984) - italino; doktorino pri beletristiko; instruistino en alt- kaj mezlernejoj; verkistino en Esperanto kaj en itala lingvo. Esperantisto de 1934. Ekde 1934, ŝi kunlaboris en "La Pirato", komence per desegnaĵoj kaj poste per verkaĵoj. Dum la dua mondmilito, ŝi verkis por la virina itallingva revuo "In Marcia!". Laŭ la internacia lingvo, en italio, ŝi kunlaboris kaj estris la revuon "l'Esperanto" kaj ŝi estis ankaŭ kunredaktorino de "La Patrolo" kaj de "Rivista Italiana di Esperanto".

En la Belartaj Konkursoj ŝi klasifikiĝis dufoje unua, (en 1958 pro la versaĵo "Kantiko por mia kreitaĵo" kaj en 1959 pro la amuza rakonto "Vivo kaj morto de Wiederboren"), unufoje tria ( en 1962 pro la rakonto "Dometoj") kaj ŝi akiris ankaŭ honoran mencion en 1962 ("Aspazio" - versaĵo) kaj laŭdan mencion en 1957 ("Vivo perdita" - versaĵo); ŝi estis premiita ankaŭ en itala konkurso. Postenoj en la itala movado. Akademiano. Ŝi esperantigis "L'imitazione di Cristo" (en 1946) kaj reviziis, komentis kaj pretigis la unuan (1964) kaj duan (1980) eldonojn de La Divina Commedia (La Dia komedio) de Dante, tradukita de G. Peterlongo. Dufoje prelegis en ISU. Kiel verkisto, ŝia ĉefa trajto estas la sprita satiremo, konvinkemo, vervo, kiu tre malofte mistrafas; kiel poeto, ŝi kapablas krei multaspektajn kunligojn inter melankolio, spleno, malespero, espero, miro kaj ĝojo pere de intesa priskriba stilo.

Ŝiaj verkoj estis tradukitaj en multaj lingvoj. inter ili - la ukraina {vidu Vsesvit).

Verkoj

Una Piccola Vita (poemaro, 1957)
Eta vivo (poemaro, 1959)
La Tempesta (poemaro, 1959)
Kantiko por mia kreitaĵo (versaĵo - Belartaj Konkursoj, 1958)
Vivo kaj morto de Wiederboren (prozo - Belartaj Konkursoj, 1959)
In tanti a dire di no (romano, 1968)
Bambino mio tanto atteso - Lettera ad un bambino che e' nato (romano, 1977)
Unu tago post la alia (traduko de "Bambino mio tanto atteso" far de Roger Bernard, 1982)
Ho, tomboj de l'prapatroj (romano, manuskripta, 1984)

@@ Linio 1: / Linio 1: @@
-'''CONTERNO GUGLIELMINETTI, Clelia''' ([[Torino]], [[1915]]-[[1984]]) - italino; doktorino pri [[beletristiko]]; instruistino en alt- kaj mezlernejoj. Esperantisto de [[1934]]. Ekde 1934 ŝi kunlaboris en "[[La Pirato]]", komence per desegnaĵoj kaj poste per verkaĵoj. En italio, ŝi estis kunredaktorino de "''l'Esperanto''", "''La Patrolo''" kaj "''Rivista Italiana di Esperanto''". Verkistino ankaŭ en la [[itala lingvo]]. En la [[Belartaj Konkursoj]] ŝi klasifikiĝis dufoje unua, (en 1958 pro la versaĵo "''Kantiko por mia kreitaĵo''" kaj en 1959 pro la amuza rakonto "''Vivo kaj morto de Wiederboren''"), unufoje tria ( en 1962 pro la rakonto "''Dometoj''") kaj ŝi akiris ankaŭ honoran mencion en 1962 ("''Aspazio''" - versaĵo) kaj laŭdan mencion en 1957 ("''Vivo perdita''" - versaĵo); ŝi estis premiita ankaŭ en itala konkurso. Postenoj en la itala movado. Akademiano. Reviziis, komentis kaj pretigis la unuan ([[1964]]) kaj duan ([[1980]]) eldonojn de [[La Divina Commedia]] (La Dia komedio)de [[Dante]], tradukita de G. Peterlongo. Dufoje prelegis en [[ISU]]. Ŝia ĉefa trajto estas la sprita satiremo, konvinkemo, vervo, kiu tre malofte mistrafas.
+'''CONTERNO GUGLIELMINETTI, Clelia''' ([[Torino]], [[1915]]-[[1984]]) - italino; doktorino pri [[beletristiko]]; instruistino en alt- kaj mezlernejoj; verkistino en Esperanto kaj en [[itala lingvo]]. Esperantisto de [[1934]]. Ekde 1934, ŝi kunlaboris en "[[La Pirato]]", komence per desegnaĵoj kaj poste per verkaĵoj. Dum la dua mondmilito, ŝi verkis por la virina itallingva revuo "''In Marcia!''". Laŭ la internacia lingvo, en italio, ŝi kunlaboris kaj estris la revuon "''l'Esperanto''" kaj ŝi estis ankaŭ kunredaktorino de "''La Patrolo''" kaj de "''Rivista Italiana di Esperanto''".
+ En la [[Belartaj Konkursoj]] ŝi klasifikiĝis dufoje unua, (en 1958 pro la versaĵo "''Kantiko por mia kreitaĵo''" kaj en 1959 pro la amuza rakonto "''Vivo kaj morto de Wiederboren''"), unufoje tria ( en 1962 pro la rakonto "''Dometoj''") kaj ŝi akiris ankaŭ honoran mencion en 1962 ("''Aspazio''" - versaĵo) kaj laŭdan mencion en 1957 ("''Vivo perdita''" - versaĵo); ŝi estis premiita ankaŭ en itala konkurso. Postenoj en la itala movado. Akademiano. Ŝi esperantigis "''L'imitazione di Cristo''" (en 1946) kaj reviziis, komentis kaj pretigis la unuan ([[1964]]) kaj duan ([[1980]]) eldonojn de [[La Divina Commedia]] (La Dia komedio) de [[Dante]], tradukita de G. Peterlongo. Dufoje prelegis en [[ISU]]. Kiel verkisto, ŝia ĉefa trajto estas la sprita satiremo, konvinkemo, vervo, kiu tre malofte mistrafas; kiel poeto, ŝi kapablas krei multaspektajn kunligojn inter melankolio, spleno, malespero, espero, miro kaj ĝojo pere de intesa priskriba stilo.
 Ŝiaj verkoj estis tradukitaj en multaj lingvoj. inter ili - la [[ukraina]] {vidu [[Vsesvit]]).