Ora Legendo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Alexbot (diskuto | kontribuoj) e roboto aldono de: ja:レゲンダ・アウレア |
PaulP (diskuto | kontribuoj) iom poluris |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
| ⚫ | |||
La '''ora legendo''' konsistas el rakontoj pri la [[Kristanismo|Kristanaj]] sanktuloj. Ĝin skribis [[Jakobo de Voraĝino]] en la 13-a jarcento. |
La '''ora legendo''' konsistas el rakontoj pri la [[Kristanismo|Kristanaj]] sanktuloj. Ĝin skribis [[Jakobo de Voraĝino]] en la 13-a jarcento. |
||
Komence titolita Legenda Sanctorum aŭ Lombardica hystoria, kio signifas « |
Komence titolita ''Legenda Sanctorum'' aŭ ''Lombardica hystoria'', kio signifas «tio, kio devas esti legata pri la sanktuloj», tiu verko baldaŭ nomiĝis ''Legenda aurea'' ĉar la enhavo estis tiel altvalora kiel oro. Ĝi akiris sian popularecon de la titolo per kiu ĝi estas plej bona sciata. |
||
Krom la vivoj de la sanktuoj, ĉirkaŭ 40 % de la Ora Legendo estas dediĉita al klarigoj pri la plej gravaj religiaj festoj, kiuj rilatas al la vivo de Kristo. La vivoj de sanktuloj kaj la klarigoj pri la religiaj festoj aperas en la libro laŭ la kalendaro, kaj komenciĝas en la periodo de [[Advento|Advento]]. |
Krom la vivoj de la sanktuoj, ĉirkaŭ 40 % de la ''Ora Legendo'' estas dediĉita al klarigoj pri la plej gravaj religiaj festoj, kiuj rilatas al la vivo de Kristo. La vivoj de sanktuloj kaj la klarigoj pri la religiaj festoj aperas en la libro laŭ la kalendaro, kaj komenciĝas en la periodo de [[Advento|Advento]]. |
||
Pli ol mil manuskriptaj kopioj de la verko postvivas, kaj kiam la presarto estis inventita en la jaroj 1450, eldonoj aperis rapide, ne nur en la latina, sed ankaŭ en ĉiu grava Eŭropa lingvo. |
Pli ol mil manuskriptaj kopioj de la verko postvivas, kaj kiam la presarto estis inventita en la jaroj 1450, eldonoj aperis rapide, ne nur en la latina, sed ankaŭ en ĉiu grava Eŭropa lingvo. |
||
Skribita en simpla, legebla latina, la libro estis legita en sia epoko por siaj historioj |
Skribita en simpla, legebla latina, la libro estis legita en sia epoko por siaj historioj: kelkaj el tiuj estas bone skribitaj, sed en amaso ili emas fariĝi tedaj pro iliaj ripetemaj priparoloj pri martiriĝoj kaj mirakloj. Tiu libro estas la verko plej proksimiĝanta al enciklopedio pri la folkloro de la sanktuloj en la forpasinta Mezepoko, kiun ni havas. Tial ĝi estas valorega por la historio de arto, historiistoj kaj specialistoj pri mezepoko, kiu provas identigi sanktulojn prezentitan en arto per iliaj faroj kaj ecoj. |
||
==Vidu ankaŭ== |
==Vidu ankaŭ== |
||
| Linio 12: | Linio 14: | ||
{{ĝermo}} |
{{ĝermo}} |
||
[[Kategorio: |
[[Kategorio:Spirita literaturo]] |
||
[[Kategorio: |
[[Kategorio:Sanktuloj]] |
||
| ⚫ | |||
<br clear=all> |
<br clear=all> |
||
Kiel registrite je 19:19, 9 mar. 2009
La ora legendo konsistas el rakontoj pri la Kristanaj sanktuloj. Ĝin skribis Jakobo de Voraĝino en la 13-a jarcento.
Komence titolita Legenda Sanctorum aŭ Lombardica hystoria, kio signifas «tio, kio devas esti legata pri la sanktuloj», tiu verko baldaŭ nomiĝis Legenda aurea ĉar la enhavo estis tiel altvalora kiel oro. Ĝi akiris sian popularecon de la titolo per kiu ĝi estas plej bona sciata. Krom la vivoj de la sanktuoj, ĉirkaŭ 40 % de la Ora Legendo estas dediĉita al klarigoj pri la plej gravaj religiaj festoj, kiuj rilatas al la vivo de Kristo. La vivoj de sanktuloj kaj la klarigoj pri la religiaj festoj aperas en la libro laŭ la kalendaro, kaj komenciĝas en la periodo de Advento. Pli ol mil manuskriptaj kopioj de la verko postvivas, kaj kiam la presarto estis inventita en la jaroj 1450, eldonoj aperis rapide, ne nur en la latina, sed ankaŭ en ĉiu grava Eŭropa lingvo.
Skribita en simpla, legebla latina, la libro estis legita en sia epoko por siaj historioj: kelkaj el tiuj estas bone skribitaj, sed en amaso ili emas fariĝi tedaj pro iliaj ripetemaj priparoloj pri martiriĝoj kaj mirakloj. Tiu libro estas la verko plej proksimiĝanta al enciklopedio pri la folkloro de la sanktuloj en la forpasinta Mezepoko, kiun ni havas. Tial ĝi estas valorega por la historio de arto, historiistoj kaj specialistoj pri mezepoko, kiu provas identigi sanktulojn prezentitan en arto per iliaj faroj kaj ecoj.
Vidu ankaŭ
