Fingro

Irakaj viroj kun streĉitaj montrofingroj

Fingro – en la medicina faklingvo digitus – estas unu el la (normale) kvin ekstremaĵoj de la mano aŭ de la piedo (tiam oni parolas ankaŭ pri piedfingroj).

Normale, homo havas sur ĉiu mano kvin fingrojn, en la sekvanta vicordo:

1. dikfingro (Pollex) (aŭ polekso)
2. montrofingro aŭ montra fingro (Index)
3. mezfingro aŭ meza fingro aŭ longa fingro (Medius)
4. ringofingro aŭ ringa fingro (Anularius)
5. etfingro aŭ malgranda fingro (Digitus minimus)

Ĉar ne en ĉiuj kulturoj oni portas ringon je la kvara fingro (ekde inkl. la polekso), oni eble povus rebapti la t.n. ringan fingron per la malpli eŭropisma nomo 'sennoma fingro', laŭ la finna kaj ĉina lingvoj.

Kiel naskiĝa kreskoperturbo povas aperi pli da fingroj (polifingreco), aŭ la fingroj povas parte aŭ tute kunkreski (sindaktilio). Oni kredis je supernatura forto de 6-fingruloj, kiuj ofte iĝis en la malnova epoko ŝamanoj.

Vidu ankaŭ

• halukso (pieda dikfingro)
• fingrumado

Proverbo

Ekzistas proverboj pri fingro en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof:

• 	„ Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas. ”

• 	„ Li minacas per fingro en la poŝo. ”

• 	„ Oro nur fingron eksvingas kaj ĉion atingas. ”