Aŭtodafeo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Narvalo (diskuto | kontribuoj) Nova paĝo: '''Aŭtodafeo''' (el la portugala ''auto da fé'' kaj de latina ''actus fidei'', ''kred-ago'') signifas plenumon de juĝo de inkvizicio aŭ de eklezia juĝistaro, ekz. [[fajromor... |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 5: | Linio 5: | ||
Tiu ekzekuta metodo ekzistis ĝis la 19-a jarcento, la lasta okazis verŝajne en 1826 je kataluno, nome Ripoll. |
Tiu ekzekuta metodo ekzistis ĝis la 19-a jarcento, la lasta okazis verŝajne en 1826 je kataluno, nome Ripoll. |
||
[[Kategorio: |
[[Kategorio:Kristanismo]] |
||
[[af:Auto de fe]] |
[[af:Auto de fe]] |
||
Kiel registrite je 10:09, 8 jul. 2009
Aŭtodafeo (el la portugala auto da fé kaj de latina actus fidei, kred-ago) signifas plenumon de juĝo de inkvizicio aŭ de eklezia juĝistaro, ekz. forbruligo de herezulo aŭ herezaj libroj. En alia signifo, la esprimo estas uzata ankaŭ por forbruligo de ĉiuj neŝatataj verkoj.
La unua aŭtodafeo okazis la 6-an de februaro 1481 en Sevilla. Oni entute organizis ĉ. 9000 aŭtodafeojn - grandan parton de la hispana granda inkvizitoro Tomás de Torquemada (1420 - 1498). La aŭtodafeo signifis komence nur laŭtlegon de la eklezia juĝo, kion sekvis solena rondiro kaj la ekzekuto.
Tiu ekzekuta metodo ekzistis ĝis la 19-a jarcento, la lasta okazis verŝajne en 1826 je kataluno, nome Ripoll.