Ĉefplumo

Ruĝa milvo (Milvus milvus) elmontrante siaj flug- kaj vosto-plumojn.

Ĉefplumoj estas longaj, rigidaj kaj malsimetriaj plumoj sur la flugiloj kaj la vosto de birdoj.

La ĉefplumoj de la flugiloj estas nomataj Flugoplumoj, kaj tiuj de vosto: Vostoplumoj.

Ilaj ĉefa funkcio estas generi la movoforton kaj la levoforton neprajn al la flugo. Ili tamen povas havi aliajn funkciojn (defendo de la teritorio, seksa allogo, manĝo...)

Iuj birdoj havas videblaj ĉefplumoj, kiujn ili montras por altiri seksajn partnerojn, aliaj permesas aŭdigi sonon dum la flugo.

Detetoj ĉe la pinto de flugplumoj de noktaj birdoj (Strigedoj) faras ke ili flugas senbrue por pli efike ĉasi. La rigidegaj vostoplumoj de la Pegedoj helpas alkroĉi sin al la tunkoj kiujn ili beke frapadas.

Eĉ la neflugantaj birdoj gardis ĉefplumojn, kvankam foje kun tute ŝangan formon.

La mudo de tiaj plumoj grave malhepus la birdojn. Ili malvolvis variajn strategojn : Iuj perdas ĉiujn ĉefplumojn kune, kaj rezignas flugi mallogtempe, aliaj daŭrigas la mudon sur pluraj jaroj.

Flugplumoj

Flugplumoj situas ĉe la supra parto de la flugilo. Ligamento ligas ilian kalamojn kun la flugilaj ostoj. Ili formas kontinuan planon. Oni dividas ilin en

• Primaraj fiksataj al la mano: falangoj kaj metakarpoj.
• Sekundaraj: fiksataj sur la ulno.
• Terciaraj: fiksitaj sur la humero

Vostoplumoj

Ilia nombro estas pliofte dekdu (ses paroj). La centra paro povas esti pli longa (kiel ĉe la Faetonedoj). Ili utilas kiel bremsilo por la alterigo.