Ŝ: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Tonymec (diskuto | kontribuoj)
la sama sono en aliaj lingvoj
Tonymec (diskuto | kontribuoj)
eNeniu resumo de redakto
Linio 14: Linio 14:
* '''SCI''' (itale)
* '''SCI''' (itale)
* '''S''' (hungare)
* '''S''' (hungare)
* '''SZ''' (pole)
* '''Š''' (en diversaj latinliteraj slavaj lingvoj)
* '''Š''' (en diversaj latinliteraj slavaj lingvoj)
* '''Ş''' (turke)
* '''Ş''' (turke)

Kiel registrite je 11:02, 28 aŭg. 2005

Skribarto > Skriboj > Alfabeto > Litero > Ŝ


Ŝ, minuskle ŝ, estas la 23-a litero de la Esperanto-alfabeto, havanta la prononcon "senvoĉa [ĵ]" kaj la nomon "ŝo".

Ĝia sono estas reprezentata en aliaj lingvoj per:

  • SH (angle, japane)
  • SH (ĉine [pinjine], krom antaŭ [i] kaj [ü]; post ĝi [œ] skribiĝas "i")
  • X (ĉine [pinjine], antaŭ [i] kaj [ü])
  • IX (katalune)
  • CH (france)
  • SJ (nederlande)
  • SCH (germane)
  • SCI (itale)
  • S (hungare)
  • SZ (pole)
  • Š (en diversaj latinliteraj slavaj lingvoj)
  • Ş (turke)
  • Ш (en la cirila alfabeto)
  • שׁ (en la hebrea alfabeto)
  • ش (en la araba alfabeto)

Ŝ atingis kune kun Ĉ al ekster Esperantio: en hispana fonemskribo ĝi povas esti uzata por montri la sonon [ts].

Ŝ estas invento de Zamenhof, modifo de S.

Ŝ estas onomatopeo por la interjekcio ĉit!: "Ŝŝ… Ĉit! Silentu!"