Kristano

Oni petas forigi ĉi tiun artikolon, ĉar Por enmeti la kialon, necesas, ke vi enmetas ĝin en la unua parametro: {{Forigu|kialo}}. Bonvolu averti la ĉefan aŭtoron de la artikolo per aldono de la kodero {{Forigu|Kristano|petanto=<via uzantnomo>}} al ties diskutpaĝo. Komentoj pri la forigo troveblas ĉe "Forigendaj artikoloj". Administrantoj – memoru kontroli ĉu ĉi tien io ligas kaj la historion de la paĝo.

Kristano, adijetivo el la greka formiĝinta laŭ la komuna maniero por indiki sekvantojn de iu ledero, ĉi-kaze por indiki la skvantaron de Jesuo KRISTO. La Termino lingviĝis en Antiokio en la cirkonstacoj de la ekagado de Paŭlo kiel misiisto, kaj ĝi naskiĝis kiel kromnomo eble malestima (Agoj de la Apostoloj 11,26, kie kristanoj estis nomataj χριστιανούς).

En la nova testamento vorto troviĝas plue en la samaj Agoj (26, 28) kiam en la jaro 58 pK Herodo Agripo adresiĝis al Paŭlo dirante: “En mallonga tempo vi konvinkos min fariĝi kristano”. Ĝi atingis vastan uzon ĉar ĝi estis registrita ankaŭ en 1Pt 4,16 kaj en verkoj de Plinio, Tacito, Svetonio kaj la leteroj de Ignaco el Antioĥio.

Kristano estas ankaŭ persona nomo, diverlingve adaptita.

El kristano ĝermis Kristanismo kun ties vorta kortego