Espero (emocio): Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e r2.5.2) (robota aldono de: te:ఆశ |
e r2.6.3) (robota aldono de: sr:Нада |
||
Linio 49: | Linio 49: | ||
[[ru:Надежда]] |
[[ru:Надежда]] |
||
[[scn:Spiranza]] |
[[scn:Spiranza]] |
||
[[sr:Нада]] |
|||
[[sw:Tumaini]] |
[[sw:Tumaini]] |
||
[[te:ఆశ]] |
[[te:ఆశ]] |
Kiel registrite je 16:04, 13 dec. 2010
Espero estas pozitiva emocia sinteno je la ebleco de pozitivaj rezultoj sen vera certeco. Tiu deziraĵo povas esti certa okazaĵo aŭ baza stato. Homo esperanta kondutadas pozitive rilate al sia ekzisto. Espero povas esti akompanata de timo kaj malkvieto, ne atingi la dezideratan. Kontraŭe al espero staras malespero, senespero, rezigno kaj depresio.
Laŭ kristana doktrino espero estas unu el la tri kristanaj virtoj: kredo, amo kaj espero.
Vidu ankaŭ
- Espero, ĝiaj pluraj signifoj (apartigilo)
- Esperantinópolis, Bonespera Kabo, Lando de espero kaj gloro,
- La Espero, Esperantujo
- Optimismo
Proverbo
Ekzistas pluraj proverboj pri espero en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ En feliĉo ne fieru, en malfeliĉo esperu. ” „ Esperis flaton, -- ricevis baton. ” „ Kie estas sufero, estas ankaŭ espero. ”