Itajpuo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
ZéroBot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.1) (robota aldono de: hr:Hidroelektrana Itaipu |
ZéroBot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.1) (robota aldono de: mk:Браната Итаипу |
||
| Linio 165: | Linio 165: | ||
[[ja:イタイプダム]] |
[[ja:イタイプダム]] |
||
[[lt:Itaipu]] |
[[lt:Itaipu]] |
||
[[mk:Браната Итаипу]] |
|||
[[nl:Itaipudam]] |
[[nl:Itaipudam]] |
||
[[no:Itaipu-demningen]] |
[[no:Itaipu-demningen]] |
||
Kiel registrite je 08:58, 2 jun. 2011
| Itajpuo | |
| gvaranie: Itaipú, hispane: Itaipú, portugale: Itaipu | |
| rezervujo | |
 Akvobaraĵo Itajpuo
| |
| Oficiala nomo: Central Hidroeléctrica Itaipú Binacional Usina Hidrelétrica Itaipu Binacional | |
| Landoj | Ŝablono:Flagicon Brazilo Ŝablono:Flagicon Paragvajo |
|---|---|
| Regionoj | Paranao Brazilo, Departemento Alto Paraná Paragvajo |
| Municipoj | Foz do Iguaçu Brazilo, Ciudad del Este Paragvajo |
| Tipo de akvobaraĵo | Gravita akvobaraĵo |
| Rivero | Parano |
| Koordinatoj | 25° 24′ 29″ S 54° 35′ 20″ U / 25.40806 °S, 54.58889 °U (mapo) |
| Longo de digo | 7,76 km (5 mi) |
| Alteco | 196 m |
| Volumeno | 12 300 000 m3 (434 370 401 cu ft) |
| Konstruado | ekde januaro de 1970 |
| - malfermita | 5-a de majo 1984 |
| Posedanto | Itaipu Binacional |
| Turbinoj | 20 × 700 turbinoj de Francis |
| Instalita kapacito | 14.000 MW |
| Pojara produkto | 91.6 kWh |
| Pura produkto | 1,761 kWh |
  Situo enkadre de Brazilo
| |
 Situo enkadre de Paragvajo
| |
 Vikimedia Komunejo: Itaipu Dam
| |
| Retpaĝo: www.itaipu.gov.br www.itaipu.gov.py | |
Akvobaraĵo Itajpuo (portugale: Itaipu) estas la plej granda hidroelektra centralo en la mondo. Ĝi funkcias per la rivero Parano kaj produktas 25% el la elektro de Brazilo kaj 90% de Paragvajo. Ĝi povas produkti elektron je 12.600 MW, kun 18 generatoroj po 700 MW. La unua generatoro komencis funkcii en majo 1984 kaj el la 18-a je la 9-a de aprilo, 1991. Tamen, la akvobarejo ĉe Jangzi-rivero en Ĉinio preterproduktos kiam finota en 2009.
Strategia celo
Krom hidroelektrika centralo, Itajpuo ankaŭ estis konstruita kun milita strategia celo. Ĝi estas ekzate en landlimo inter Brazilo kaj Argentino, kaj se oni malfermos la kluzojn, en kelkaj horoj, la akvoj detruos la ĉefajn urbojn de la plej riĉaj provincoj de Argentino, kaj, tre eble kaŭzos grandan detruon eĉ en Bonaero. Pro tio, argentinaj militistoj nomas Itajpuon "hidraulika bombo". Dum la konstruado de Itajpuo, Argentino intencis akiri atombombon por minaci Brazilon. Tio okazis dum la tempo kiam ambaŭ Brazilo kaj Argentino havis militistan registaron, sed, post la fino de militista periodo, oni ne plu parolis pri tio, kvankam la ebleco de milita uzo de Itaipuo ankoraŭ daŭras.
Akcidentoj
La 10-an de novembro 2009, vespere okazis paneo, pro kiu restis sen elektro grandegaj brazilaj urboj, inkluzive de Rio-de-Ĵanejro, San-Paŭlo kaj Belo Horizonte. Entute la sekvoj de la akcidento efikis 50 milionoj da homoj. Post du horoj la elektroprovizado estis restarigita.
