Mehmed Emen (Ali paŝao): Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Xqbot (diskuto | kontribuoj)
e r2.7.2) (robota aldono de: sv:Mehmed Emin Ali Pascha
Linio 26: Linio 26:
[[pt:Mehmed Emin Aali]]
[[pt:Mehmed Emin Aali]]
[[ru:Мехмед Эмин Аали-паша]]
[[ru:Мехмед Эмин Аали-паша]]
[[sv:Mehmed Emin Ali Pascha]]
[[tr:Mehmed Emin Âli Paşa]]
[[tr:Mehmed Emin Âli Paşa]]
[[zh:穆罕默德·艾明·阿里帕夏]]
[[zh:穆罕默德·艾明·阿里帕夏]]

Kiel registrite je 16:44, 1 sep. 2012

Mehmed Emin Ali

Mehmed Emin Ali paŝao (n. 5-an de marto 1815 Konstantinopolo, Otomana Imperio – m. 7-an de septembro 1871, samloke), otomana grandveziro (ĉefministro), konata pro sia okcidentamika reformpolitiko. Li estis gvidanta persono kun paŝao Mustafa Reŝid kaj paŝao Fuad en la t.n. Tanzimat-epoko (1839–70).

Li estis filo de vendej-posedanto, kiu jam fruaĝe ekservis la registaron. Li havis nenian instruadon, sed lernis la francan kaj akompanis en 1836 diplomatan komisionon al Vieno. Lia diplomata kariera pinto estis, kiam oni nomumis lin en 1841 ambasadoro en Londono. Post kiam li revenis al la Otomana Imperio, li iĝis ministro pri eksteraj rilatoj de la imperio sub gvido de paŝao Mustafa Resid kaj partoprenis en la viena (1855) kaj parizaj (1856) kongresoj. Li servis kiel grandveziro en 1852, 1855–56, 1858–59, 1861 kaj 1867–71.

Ali paŝao preferis la pacajn solvojn (Serbio, Moldavio) kaj donis limigitan aŭtonomion en 1868 por Kreto. Li instigis la amikajn rilatojn al Francio kaj Britio sub regado de Abd-ul-Meĝid la 1-a kaj Abd-ul-Aziz la 1-a.