Avareco: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e r2.7.1) (robota aldono de: pt:Sovinice |
Xqbot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.3) (robota aldono de: ko:깍쟁이 |
||
Linio 35: | Linio 35: | ||
[[he:קמצנות]] |
[[he:קמצנות]] |
||
[[hr:Motiv škrtca]] |
[[hr:Motiv škrtca]] |
||
[[ko:깍쟁이]] |
|||
[[ms:Bakhil]] |
[[ms:Bakhil]] |
||
[[nl:Vrek]] |
[[nl:Vrek]] |
Kiel registrite je 11:45, 26 jan. 2013
Tiu ĉi artikolo temas pri la homa karakterizaĵo avaro. Sendepende ekzistas la popolo de avaroj kaj ties lingvo, la avara lingvo - la avaroj statistike ne estas pli aŭ malpli avaraj ol iuj ajn aliaj popoloj de la tero... |
Avareco estas nepra aŭ troa ŝparemo ligita kun la malemo dividi valorojn. En la katolikismo avareco estas unu el la sep gravegaj pekoj. Avarulo estas homo kiu detenas sin de monelspezado, ankaŭ tiel malboniĝante sian propran vivnivelon.
Konataj avaruloj en la literaturo
- Pantalone, figuro en la itala Commedia dell’arte
- Ebenezer Scrooge el la "Kristnaska Sonorado" de Charles Dickens
- Shylock, figuro el La Venecia Komercisto
- Harpagon en "La Avarulo aŭ la Lernejo de la mensogo" de Molière (L‘ Avarulo)
- Skruĝo MakAnaso (angle Scrooge McDuck)
Vidu ankaŭ
Proverbo
Ekzistas pluraj proverboj pri avareco en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Avarulo avaras, heredantoj malŝparas. ” „ Malavarulo kaj porko estas bonaj post la morto. ” „ Pri havo najbara oni estas malavara. ”