Avareco: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Luckas-bot (diskuto | kontribuoj)
e r2.7.1) (robota aldono de: pt:Sovinice
Xqbot (diskuto | kontribuoj)
e r2.7.3) (robota aldono de: ko:깍쟁이
Linio 35: Linio 35:
[[he:קמצנות]]
[[he:קמצנות]]
[[hr:Motiv škrtca]]
[[hr:Motiv škrtca]]
[[ko:깍쟁이]]
[[ms:Bakhil]]
[[ms:Bakhil]]
[[nl:Vrek]]
[[nl:Vrek]]

Kiel registrite je 11:45, 26 jan. 2013

Tiu ĉi artikolo temas pri la homa karakterizaĵo avaro. Sendepende ekzistas la popolo de avaroj kaj ties lingvo, la avara lingvo - la avaroj statistike ne estas pli aŭ malpli avaraj ol iuj ajn aliaj popoloj de la tero...
La avarulo fare de Maria Feodorovna

Avareco estas nepra aŭ troa ŝparemo ligita kun la malemo dividi valorojn. En la katolikismo avareco estas unu el la sep gravegaj pekoj. Avarulo estas homo kiu detenas sin de monelspezado, ankaŭ tiel malboniĝante sian propran vivnivelon.

Konataj avaruloj en la literaturo

Vidu ankaŭ

La sep gravegaj pekoj - avareco fare de Pieter Bruegel la pliaĝa

Proverbo

Ekzistas pluraj proverboj pri avareco en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:

  • Citaĵo
     Avarulo avaras, heredantoj malŝparas. 
  • Citaĵo
     Malavarulo kaj porko estas bonaj post la morto. 
  • Citaĵo
     Pri havo najbara oni estas malavara. 

Referencoj

  1. [1]