Pedionomo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e robota aldono de: ceb:Pedionomus torquatus
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 21 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q665606)
Linio 42: Linio 42:
[[Kategorio:Ĥaradrioformaj]]
[[Kategorio:Ĥaradrioformaj]]
[[Kategorio:Endemismoj]]
[[Kategorio:Endemismoj]]

[[az:Avstraliya səyyahı]]
[[ca:Pedionomus torquatus]]
[[ceb:Pedionomus torquatus]]
[[de:Steppenläufer (Vogel)]]
[[en:Plains-wanderer]]
[[es:Pedionomus torquatus]]
[[eu:Pedionomus torquatus]]
[[fa:دشت‌گرد]]
[[fi:Arojuoksija]]
[[fr:Pédionome errant]]
[[hu:Sztyeppefutó]]
[[it:Pedionomus torquatus]]
[[ja:クビワミフウズラ]]
[[nl:Trapvechtkwartel]]
[[nn:Slettevandrar]]
[[pl:Dropiatka]]
[[pt:Pedionomidae]]
[[ru:Австралийский странник]]
[[sv:Stäpplöpare]]
[[vi:Pedionomus torquatus]]
[[zh:领鹑]]

Kiel registrite je 05:03, 14 mar. 2013

Ŝablono:Birda specio

La pedionomo, Pedionomus torquatus, estas unika birdo klasita en sia propra genro kaj familio. Ĝi estas endemismo de herbejoj de Aŭstralio.

Iam oni konsideris ĝin rilatan al Turnicedoj kaj pro tio ĝi estis lokita en la ordo de kokoformaj aŭ kun gruoj kaj raledoj en gruoformaj. Hibridigoj de DNA kaj de RAG-1 lokas ĝin kiel vadbirdon rilatan al jakanaoj (Sibley & Ahlquist 1990, Paton et al. 2003, Thomas et al. 2004, van Tuinen et al. 2004). La specio estas rimarkinda kazo de morfologia konverĝo.

Temas pri birdo simila al koturno 15 ĝis 19 cm longa. Maskla plenkreskulo estas helbruna supre, kun sablokoloraj subaj partoj kun nigraj duonlunoj. Ina plenkreskulo havas diferencigan nigroblankan kolumon kaj ruĝecan bruston, pro tio ŝi estas pli bunta, malkiel ĉe plej parto de birdaj specioj. La beko estas maldika kaj la vosto mallonga.

Tiu aŭstralazia birdo estas oficiale endanĝera specio. Malpliĝo de loĝantaro estis kaŭzita de transformigo de originaj herbejoj en terkulturejoj.

Vidu ankaŭ

Referencoj

  • Paton, T. A.; Baker, A. J.; Groth, J. G. & Barrowclough, G. F. (2003): RAG-1 sequences resolve phylogenetic relationships within charadriiform birds. Molecular Phylogenetics and Evolution 29: 268-278. COI:10.1016/S1055-7903(03)00098-8 (HTML resumo)
  • van Tuinen, Marcel; Waterhouse, David & Dyke, Gareth J. (2004): Avian molecular systematics on the rebound: a fresh look at modern shorebird phylogenetic relationships. Journal of Avian Biology 35(3): 191-194. PDF plena teksto