Desiderio: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RedBot (diskuto | kontribuoj)
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 26 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q297520)
Linio 6: Linio 6:


[[Kategorio:Longobardoj]]
[[Kategorio:Longobardoj]]

[[ar:ديسيديريوس ملك اللومبارد]]
[[bg:Дезидерий]]
[[br:Dider Lombardia]]
[[ca:Desideri d'Ístria]]
[[da:Desiderius]]
[[de:Desiderius (König)]]
[[en:Desiderius]]
[[es:Desiderio]]
[[fi:Desiderius]]
[[fr:Didier de Lombardie]]
[[gl:Desiderio]]
[[hr:Deziderije]]
[[hu:Desiderius longobárd király]]
[[id:Desiderius]]
[[it:Desiderio (re)]]
[[la:Desiderius (rex Langobardorum)]]
[[ml:ഡെസിഡീറിയസ്]]
[[nl:Desiderius van de Longobarden]]
[[pl:Dezyderiusz (król Longobardów)]]
[[pt:Desidério]]
[[ro:Desiderius al longobarzilor]]
[[ru:Дезидерий (король лангобардов)]]
[[sh:Deziderije]]
[[sr:Дезидерије]]
[[sv:Desiderius]]
[[uk:Дезидерій]]

Kiel registrite je 13:57, 16 mar. 2013

Desiderio estis la lasta reĝo de longobardoj. Li naskiĝis 710 kaj mortis 774 en Pavio, kiam sia reĝlando estis konkerita de Karolo la Granda. Origine, li estis duko de Lombardio, Toskano kaj, poste, ankaŭ de Istrio. Post la morto de Astolfo li estis kronita reĝo.

Li faris multajn militojn kontraŭ italaj dukejoj kaj iĝis protektanto de papo. Kiam Paŭlo la 2-a mortis, li invadis Romon por eksigi kaj aresti kontraŭpapon Konstanteno la 2-a kaj elektis la papon Stefano la 3-a. Sed Stefano la 3-a malamikigis de li ĉar estis kontraŭ la edziniĝo de sia filino Gerperga al Karolo la Granda en 768. Karolo petis al Papo Adriano la 1-a sian malgeedzinigon en 771, kaj li tion permesis.

Pro heredaj disputoj, Desiderio invadis la papajn ŝtatojn. Papo petis helpon al frankoj, kiuj invadis Italion en 773. Post la sieĝo de Pavio, longobardoj estis venkitaj kaj Desiderio, mortita.