Sighetu Marmației: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Zetey (diskuto | kontribuoj) |
Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 6: | Linio 6: | ||
== Historio == |
== Historio == |
||
Ĝia unua mencio skriba datiĝas de [[1308]] inter la saltransportaj urboj. Fine de [[1914]] la [[rusoj]] okupis la urbon, sed la hungaroj iom poste reokupis ĝin. En [[1919]] laŭ la novaj [[limo]]j la urbo apartenis al [[Ĉeĥoslovakio]], ĉar spite tion, ke la urbo situas en la maldekstra flanko de [[Tiso]], ankaŭ la [[fervojo]] tie konstruiĝis (tamen la plejparto en la dekstra flanko), tial la tutan fervojon kaj la urbon ricevis la [[ĉeĥoj]]. Tio estis absurda, pro tio Ĉeĥoslovakio rezignis la urbon kaj la maldekstran flankon, kie estis ankaŭ iom da fervoja trako. Ĝis 1919 kaj inter [[1940]] kaj [[1944]] la urbo apartenis al [[Hungario]] (''[[Máramaros]] vármegye''). En [[1922]] koncertis en la urbo [[Béla Bartók]]. En majo [[1944]] estis forportitaj de tie 38 mil judoj en ekstermajn tendarojn. De [[1949]] funkciis tie politika prizono, en kiu estis malliberuloj inter aliaj [[Iuliu Maniu]], eksĉefministro, kaj [[Áron Márton]], katolika [[episkopo]]. |
Ĝia unua mencio skriba datiĝas de [[1308]] inter la saltransportaj urboj. Fine de [[1914]] la [[rusoj]] okupis la urbon, sed la hungaroj iom poste reokupis ĝin. En [[1919]] laŭ la novaj [[limo]]j la urbo apartenis al [[Ĉeĥoslovakio]], ĉar spite tion, ke la urbo situas en la maldekstra flanko de [[Tiso]], ankaŭ la [[fervojo]] tie konstruiĝis (tamen la plejparto en la dekstra flanko), tial la tutan fervojon kaj la urbon ricevis la [[ĉeĥoj]]. Tio estis absurda, pro tio Ĉeĥoslovakio rezignis la urbon kaj la maldekstran flankon, kie estis ankaŭ iom da fervoja trako. Ĝis 1919 kaj inter [[1940]] kaj [[1944]] la urbo apartenis al [[Hungario]] (''[[Máramaros]] vármegye''). En [[1922]] koncertis en la urbo [[Béla Bartók]]. En majo [[1944]] estis forportitaj de tie 38 mil judoj en ekstermajn tendarojn. De [[1949]] funkciis tie politika prizono, en kiu estis malliberuloj inter aliaj [[Iuliu Maniu]], eksĉefministro, kaj [[Áron Márton]], katolika [[episkopo]].</br> |
||
La iama malliberejo estas ekde [[1994]] '''Muzeo pri la memoro de la viktimoj de komunismo kaj kontraŭkomunisma rezistado'''. |
|||
==Fonto== |
==Fonto== |
||
Kiel registrite je 10:53, 2 okt. 2014
Sighetu Marmației [sigetu marmaciej] (hungare: Máramarossziget [maramaroŝsiget], germane: Sighet siget) estas urbo en distrikto Maramureș en Rumanio ĉe la okcidenta piedo de la Maramureș-montaro en la Maramureș-baseno, ĉe la enfluejo de Iza. Ĝi estas fervoja kaj publikvoja nodo. Administre apartenas al ĝi Iapa, Lazu Baciulu, Sarasău, Şugău, Valea Cufundoasă, Valea Hotarului.
Loĝantaro
En 1910 oni nombris 21 370 loĝantojn (hungarojn, rumanojn); en 1992 42 585 (rumanojn, 19 % hungarojn).
Historio
Ĝia unua mencio skriba datiĝas de 1308 inter la saltransportaj urboj. Fine de 1914 la rusoj okupis la urbon, sed la hungaroj iom poste reokupis ĝin. En 1919 laŭ la novaj limoj la urbo apartenis al Ĉeĥoslovakio, ĉar spite tion, ke la urbo situas en la maldekstra flanko de Tiso, ankaŭ la fervojo tie konstruiĝis (tamen la plejparto en la dekstra flanko), tial la tutan fervojon kaj la urbon ricevis la ĉeĥoj. Tio estis absurda, pro tio Ĉeĥoslovakio rezignis la urbon kaj la maldekstran flankon, kie estis ankaŭ iom da fervoja trako. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 la urbo apartenis al Hungario (Máramaros vármegye). En 1922 koncertis en la urbo Béla Bartók. En majo 1944 estis forportitaj de tie 38 mil judoj en ekstermajn tendarojn. De 1949 funkciis tie politika prizono, en kiu estis malliberuloj inter aliaj Iuliu Maniu, eksĉefministro, kaj Áron Márton, katolika episkopo.
La iama malliberejo estas ekde 1994 Muzeo pri la memoro de la viktimoj de komunismo kaj kontraŭkomunisma rezistado.
Fonto
- Magyar nagylexikon, 1-18., 1993-2004, Budapest.
Komunumoj pri sziget (= insulo) en Hungara reĝlando
Vidu ankaŭ
Eksteraj ligiloj
