Ĉina kuirarto: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 17: Linio 17:
* [[Ŝanhaja kuirarto]] [[Ŝanhajo]]
* [[Ŝanhaja kuirarto]] [[Ŝanhajo]]
* [[Siĉuana kuirarto]] [[Siĉuano]]
* [[Siĉuana kuirarto]] [[Siĉuano]]
* [[Tajvana kuirarto]] Táiwān (politike sendependa ŝtato ne regata de Ĉinio)
* [[Tajvana kuirarto]] [[Tajvano]] (politike sendependa ŝtato ne regata de Ĉinio)
* [[Fuĝjana kuirarto]] Fújiàn
* [[Fuĝjana kuirarto]] Fújiàn
* [[Hajnana kuirarto]] Hǎinán
* [[Hajnana kuirarto]] Hǎinán

Kiel registrite je 18:02, 25 jan. 2015

Aro da tipaj pladoj de la ĉina kuirarto en la provinco Suzhou, Jiangsu, kun ujoj el rizo, salikokoj, melongeno, kaj tofuo fermentita, legomoj, anaso kaj centra telerego kun viando kaj bambuo.

Ĉinio havas unu el la plej riĉaj kulinaraj heredaĵoj de la mondo. Solida Ĉina manĝaĵo estas manĝata per manĝbastonetoj, kaj likva per vasta, platfunda kulero (kutime el ceramiko). Ĉinoj konsideras la ĉeesto de tranĉilo sur la tablo kiel barbareco, tial la plejmulto de la manĝaĵoj estas preparitaj en malgrandaj pecoj, preta por tuja preno kaj manĝado. Malsimile al okcidentaj manĝaĵoj kie vianda proteino estas la ĉefa elemento de la manĝo, fonto de karbonhidratoj (rizo, nudelojmoĉioj) plejofte estas la ĉefa ingredienco de ĉina manĝo. Eble paradoksa, dum formala ĉina bankedo oni tute ne rajtas surtabligi rizon.

Pro la granda kaj varia naturo de Ĉinio mem, ĉina kuirarto divideblas en multaj diversaj regionaj stiloj.

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

greke Ĉinaj Receptoj