Kiel registrite je 10:33, 24 jun. 2006

Lingvistiko > Planaj lingvoj > Linguum Islianum

Islia lingvo, Linguum Islianum aŭ Langue Isly estas internacia planlingvo proponita en 1901 de Fred Isly, franca ilustristo, en Parizo. Ĝi konservas latinan fleksian sistemon.

Ekzempleto: "Cujus appetat bonum alienum, amittat merito proprium bonum".

Traduko: "Kiu deziras la havaĵon de aliulo, perdas juste la propran havaĵon".

La originala klasika latina estas: "Qui appetit bonum alienum, amittit merito proprium bonum". Oni povas vidi, estas la klasika latina lingvo preskaŭ senŝanĝe. La sanĝoj kiu estas evidenta:

a) anstataŭigo de qui (nominativo) je cujus (genitivo en la latina);

b) ŝanĝo de finaĵo -it (tria konjugacio) al -at (unua konjugacio) en verboj, tio, eble indikas la ekziston de nur unu konjugacio en la lingvo;

Bibliografio

Isly, Fred
Langue Isly, linguum Islianum
Paris: Richard, 1901 (32+ p.)

La projekto ricevis la bibliotekan klasifikon 177 “1901” de Biblioteko Butler.

Ŝablono:Ĝermo-lingvo

@@ Linio 1: / Linio 1: @@
 [[Lingvistiko]] > [[Planlingvo|Planaj lingvoj]] > Linguum Islianum
 ----
-'''Islia lingvo''', '''Linguum Islianum''' aŭ '''Langue Isly''' estas [[internacia planlingvo]] proponita en [[1901]] de [[Fred ISLY]], franca ilustristo, en [[Parizo]]. Ĝi konservas latinan fleksian sistemon.
+'''Islia lingvo''', '''Linguum Islianum''' aŭ '''Langue Isly''' estas [[internacia planlingvo]] proponita en [[1901]] de [[Fred Isly]], franca ilustristo, en [[Parizo]]. Ĝi konservas latinan fleksian sistemon.
 Ekzempleto: "Cujus appetat bonum alienum, amittat merito proprium bonum".