Mijazaŭa Kenĝi: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Linio 7: Linio 7:
== Vivo ==
== Vivo ==
Li naskiĝis en [[gubernio Iŭate]], en [[Hienuki]], en vilaĝo [[Satogaŭa]] (nun urbeto [[Tojosaŭa]] en urbo [[Hanamaki]]).
Li naskiĝis en [[gubernio Iŭate]], en [[Hienuki]], en vilaĝo [[Satogaŭa]] (nun urbeto [[Tojosaŭa]] en urbo [[Hanamaki]]).
Post studado ĉe Morioka Alta Lernejo de Agronomio kaj Forstokulturo (nun [[Universitato de Iŭate]], ĉe [[Agronomia Fakultato]]), li verkadis instruante kiel asistanto ĉe la profesoro en lernejo pri agronomio.
Post studado ĉe Alta Lernejo de Agronomio kaj Forstokulturo en [[Morioka]] (nun [[Universitato de Iŭate]], ĉe [[Agronomia Fakultato]]), li verkadis instruante kiel asistanto ĉe la profesoro en lernejo pri agronomio.


Poste li eksiĝis kaj inkliniĝis al verkado. En lia vivanteco, nur unu poemaro "Haru to Syura" kaj unu fabelaro estis eldonitaj, sed postmorte, pli da poemaroj kaj fabelaroj estis eldonitaj, kaj li fariĝis ŝatata poeto-fabelisto inter japanoj.
Poste li eksiĝis kaj inkliniĝis al verkado. En lia vivanteco, nur unu poemaro "Haru to Syura" kaj unu fabelaro estis eldonitaj, sed postmorte, pli da poemaroj kaj fabelaroj estis eldonitaj, kaj li fariĝis ŝatata poeto-fabelisto inter japanoj.

Kiel registrite je 18:20, 9 dec. 2018

Mijazaŭa Kenĝi
Mijazaŭa Kenĝi (li staras la unua de dekstro) kun siaj kolegoj, la foto el la ĉirkaŭ 1917-a jaro.

MIJAZAŬA Kenĝi (japane: 宮沢賢治 [Mijazaŭa Kenĝi], (27-a de aŭgusto 1896 - 21-a de septembro 1933) estis poemisto, verkisto de fabeloj pro infanoj kaj li estis esperantisto. Hobie li estis pentristo, muzikisto kaj mineralogo. 宮澤賢治 en registro.

Vivo

Li naskiĝis en gubernio Iŭate, en Hienuki, en vilaĝo Satogaŭa (nun urbeto Tojosaŭa en urbo Hanamaki). Post studado ĉe Alta Lernejo de Agronomio kaj Forstokulturo en Morioka (nun Universitato de Iŭate, ĉe Agronomia Fakultato), li verkadis instruante kiel asistanto ĉe la profesoro en lernejo pri agronomio.

Poste li eksiĝis kaj inkliniĝis al verkado. En lia vivanteco, nur unu poemaro "Haru to Syura" kaj unu fabelaro estis eldonitaj, sed postmorte, pli da poemaroj kaj fabelaroj estis eldonitaj, kaj li fariĝis ŝatata poeto-fabelisto inter japanoj.

En 1926 li lernis Esperanton, kaj lia renkonto kun esperantisto, finna ambasadoro Gustaf John Ramstedt, rezidanta en Japanio akcelis lian emon lerni ĝin.

Li amis sian hejmlokon, kaj la scenoj de liaj verkoj ofte estas en la fikcia loko IhatovIhatovo, kiu devenis de Iŭate. Tiu aldono de '-o' al la fikcia loknomo kredeble estas influo de esperanta finaĵo de substantivo. Lin interesis Esperanto. Liaj provis traduki kelkajn el siaj verkoj en Esperanto, sed ili estis trovitaj nur en 1953. Li cetere uzis en sia verko multajn vortojn influitajn de Esperanto. Post lia morto liaj verkoj estis tradukitaj en Esperanton inter alie de Konisi Gaku.

Spirito de liaj verkoj: Kenĝi, kiu estis budhisto, sentis, ke ĉiuj vivantaĵoj estas kiel fratoj, kaj ke maleblas al personoj atingi veran feliĉon ĝis tiam ili ne pricelas tiom egale la feliĉon de ĉiuj kaj ĉiaj aliaj vivantaĵoj samtempe. Je Kenĝi tio ne estis nur ideo: dum li vagis sur montetoj kaj kampoj, li ofte forgesis sin tute en kontempli al bestoj, plantoj, ŝtonoj, vento, nuboj, ĉielarkoj, steloj. li trovis ĝojon simpatiante je la natura mondo. Tial liaj historioj estas plenaj per ĉiaj estaĵoj, kiuj rilatas nature kaj frate.

Li mortis pro la pulma inflamo kaj tuberkulozo kiel 37-jaraĝa.

Mijazaŭa Kenĝi kaj Esperanto

La loko kie li naskiĝis, nun tie estas lia muzeo
Lia vilaĝa rezidejo Rasu chijin kyōkai en Iŭate (Iwate)

En 1926 li lernis Esperanton, kaj lia renkonto kun esperantisto, finna ambasadoro Gustaf John Ramstedt, rezidanta en Japanio akcelis lian emon lerni ĝin.

Li amis sian hejmlokon, kaj la scenoj de liaj verkoj ofte estas en la fikcia loko IhatovIhatovo, kiu devenis de Iŭate. Tiu aldono de '-o' al la fikcia loknomo kredeble estas influo de esperanta finaĵo de substantivo. Lin interesis Esperanto. Liaj provis traduki kelkajn el siaj verkoj en Esperanto, sed ili estis trovitaj nur en 1953. Li cetere uzis en sia verko multajn vortojn influitajn de Esperanto. Post lia morto liaj verkoj estis tradukitaj en Esperanton inter alie de Konisi Gaku.

En la jaro 2014 en la populara japana film-serio "Sakura - jiken o kiku onna", en la 3a ero de tiu filmserio estis rilatoj al Mijazaŭa Kenĝi (Miyazawa Kenji) kaj al Esperanto ([1])

Verkoj

  • Haru to Ŝura (Printempo kaj Asura)
  • Ĉumon no Oi Rjoriten (La Restoracio de Multaj Mendoj)

Vidu ankaŭ

  • angle Ideals of Esperanto in the works of Miyazawa Kenji, Anne Doggett, Swinburne University of Technology, 2000, 123 paĝoj

Eksteraj ligiloj

Trovu « Mijazaŭa Kenĝi » inter la
Vizaĝoj de homoj
rilataj al la ideo
«Internacia Lingvo»

Referencoj

  1. https://www.facebook.com/aleksandra.watanuki/posts/2114520958611459?from_close_friend=1&notif_id=1544361202058063&notif_t=close_friend_activity