Integra cirkvito: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
|||
Linio 28: | Linio 28: | ||
[[Kategorio:Elektrotekniko]] |
[[Kategorio:Elektrotekniko]] |
||
[[Kategorio:Integraj cirkvitoj]] |
[[Kategorio:Integraj cirkvitoj]] |
||
[[Kategorio:Germanaj inventoj]] |
Kiel registrite je 23:54, 24 mar. 2019
Integra cirkvito[1], aŭ integrita cirkvito[2], (mallongigo ico) estas elektronika cirkvito, kiu sekvas antaŭprogramitajn funkciojn ĉefe per duonkonduktila kristalo kun aktivaj elektronikaĵoj, kiel transistoroj, kaj pasivaj elementoj, kiel diodoj, kondensatoroj kaj rezistiloj. Ĉi tiuj partoj estas konektitaj sur maldika tavolo de duonkonduktila materialo, kiel silicio. En la jaro 2004 norma ico estas 1 cm2 aŭ malpli granda. Ĝi subtenas milionojn da konektoj, tamen pli grandaj icoj ankaŭ ekzistas.
Inter la plej kompleksaj integraj cirkvitoj estas mikroprocesoroj, kiuj kontrolas multajn elektronikaĵojn kiel poŝtelefonojn, komputilojn kaj mikroondajn fornojn. Icoj estas fundamentaj partoj de komputiloj, ekzemple: ĉefmemoro, procesoro, fleŝmemoro estas sole integraj cirkvitoj.
Informofontoj
- ↑ Komputika Leksikono ("integra cirkvito")
- ↑ De la fizika fundamento tra la konsisteroj ĝis la funkcikapablaj cirkvitoj kaj elektrofaka terminaro ĉapitro ELEKTRO II, paĝo 161 ("integrita cirkvito", prefereble, vidu diskuton)
-
Ico plektante kvar stereofoniajn kanalojn per analog-cifereca transformigo.
-
Unu el la unuaj integritaj cirkvitoj en 1966.
-
Interna parto de mikroprocesoro (grandigita 600-foje).
Vidu ankaŭ
- Elektrotekniko kaj Elektroniko
- Arduino
- Blato (komputiko)
- Elektronika inĝenierarto
- Agordebla Matrico de Logikaj Elementoj