Senkondiĉa kapitulaco: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
Wilhelm_Keitel_Kapitulation.jpg estas anstataŭigita per [[commons:Image:Field_Marshall_Keitel_signs_German_surrender_terms_in_Berlin_8_May_1945_-_Restoration.jpg|Field_Marshall_Keitel_signs_German_surrende |
||
Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Dosiero: |
[[Dosiero:Field Marshall Keitel signs German surrender terms in Berlin 8 May 1945 - Restoration.jpg|eta|dekstra|La feldmarŝalo [[Wilhelm Keitel]] estas subskribanta kapitulacon de la [[Nazia Germanio]] en [[Berlino]].]] |
||
'''Senkondiĉa kapitulaco''' estas [[kapitulaco]] sen kondiĉoj, tio estas tiu en kiu oni nenion garantias al la kapitulanta partio. En moderna epoko la senkondiĉa kapitulaco inkludas plej ofte nur la garantiojn jam havigitaj de la [[internacia juro]]. Anonci, ke eblas nur senkondiĉa kapitulaco metas psikologian premon sur la supozata pli malforta flanko, kio povas havi decidigan rezulton en la fino de [[batalo]] aŭ [[milito]]. Eble plej fama lastatempe estis la senkondiĉa kapitulaco de la potencoj de la [[Akso Romo-Berlino-Tokio]] (unu post alia) en la fino de la [[Dua Mondmilito]]. |
'''Senkondiĉa kapitulaco''' estas [[kapitulaco]] sen kondiĉoj, tio estas tiu en kiu oni nenion garantias al la kapitulanta partio. En moderna epoko la senkondiĉa kapitulaco inkludas plej ofte nur la garantiojn jam havigitaj de la [[internacia juro]]. Anonci, ke eblas nur senkondiĉa kapitulaco metas psikologian premon sur la supozata pli malforta flanko, kio povas havi decidigan rezulton en la fino de [[batalo]] aŭ [[milito]]. Eble plej fama lastatempe estis la senkondiĉa kapitulaco de la potencoj de la [[Akso Romo-Berlino-Tokio]] (unu post alia) en la fino de la [[Dua Mondmilito]]. |
Kiel registrite je 15:58, 17 jun. 2019
Senkondiĉa kapitulaco estas kapitulaco sen kondiĉoj, tio estas tiu en kiu oni nenion garantias al la kapitulanta partio. En moderna epoko la senkondiĉa kapitulaco inkludas plej ofte nur la garantiojn jam havigitaj de la internacia juro. Anonci, ke eblas nur senkondiĉa kapitulaco metas psikologian premon sur la supozata pli malforta flanko, kio povas havi decidigan rezulton en la fino de batalo aŭ milito. Eble plej fama lastatempe estis la senkondiĉa kapitulaco de la potencoj de la Akso Romo-Berlino-Tokio (unu post alia) en la fino de la Dua Mondmilito.
Distingeblas klare inter kondiĉa kaj senkondiĉa kapitulacoj; ĉi-lasta signifas, ke la venkito plene transdonas sin al la venkulo, kun la nura espero je ties indulgo. Senkondiĉa kapitulaco inkluzivas la transdonon ne nur de la armea, sed ankaŭ de la politika povo. La historie unua okazo de senkondiĉa kapitulaco estis la malvenko de la Konfederaciitaj Ŝtatoj de Ameriko en la Usona Enlanda Milito.