Slovena lingvo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 66: | Linio 66: | ||
|wiktionary= Kategorio:Slovena |
|wiktionary= Kategorio:Slovena |
||
|n=Kategorio:Slovena lingvo |
|n=Kategorio:Slovena lingvo |
||
|s=Kategorio:Slovena lingvo |
|||
}} |
}} |
||
* [[Lingvo]] |
* [[Lingvo]] |
Kiel registrite je 05:03, 31 okt. 2019
Slovena lingvo | ||
Slovenščina | ||
lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
Western South Slavic | ||
Parolata en | Slovenio, Karintio (Aŭstrio), Kroatio, Italio, Hungario | |
Parolantoj | 2 400 000 | |
Denaskaj parolantoj | 2,4 milionoj | |
Fremdlingvo / dua lingvo por | ? | |
Skribo | latina kun kelkaj aldonoj | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa lingvaro | ||
Oficiala statuso | ||
Oficiala lingvo en | Slovenio, Eŭropa Unio | |
Reguligita de | Slovena Akademio de Sciencoj kaj Artoj | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-1 | sl | |
ISO 639-2 | ||
Bibliografia | slv | |
Terminologia | ? | |
ISO 639-3 | slv | |
SIL | slv | |
Glottolog | slov1268 | |
Angla nomo | Slovene | |
Franca nomo | slovène | |
Vikipedio | ||
Specimeno | |
---|---|
Očenaš (Patro nia)
Oče naš, |
La slovena lingvo (slovene: slovenski jezik aŭ slovenščina) estas slava lingvo de la hindeŭropa lingvaro. Ĝi havas ĉirkaŭ du milionojn da parolantoj, ĉefe en Slovenio, sed ankaŭ en Aŭstrio kaj en Italio (regiono de Triesto).[1] Ĝi estas la oficiala lingvo de Slovenio kaj unu el la oficialaj lingvoj de la Eŭropa Unio.[1]
Alfabeto
La slovena uzas la latinan alfabeton kun tri diakritaj literoj nomataj šumniki (č, š kaj ž). Ĝi konservas kelkajn trajtojn de la malnova slava lingvo kaj ĝin influis la latina, la germana kaj la itala.
Jen la literoj de la slovena alfabeto:
A, B, C, Č, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, S, Š, T, U, V, Z, Ž.
En la vikipedio, la literoj Č, Š kaj Ž estas kodita tiel:
- Č: Č (majuskla), č (minuskla) - č prononcata kiel ĉ
- Š: Š (majuskla), š (minuskla) - š prononcata kiel ŝ
- Ž: Ž (majuskla), ž (minuskla) - ž prononcata kiel ĵ
Historio
La unua dokumento en la lingvo estas la Manuskriptoj de Freising, verkitaj inter la jaroj 972 kaj 1039, kiuj entute estas la unua latin-alfabeta kontinua teksto en slava lingvo.
-
tabelo pri la vokaloj de la slovena
-
alfabeto de la slovena
-
mapo de Slovenio
Vidu ankaŭ
|