Kamacito: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 20:08, 24 dec. 2019

La kamacito estas mineralo, nome alojo de fero kaj nikelo, ĝenerale kun proporcioj de 90:10 al 95:5. Kvankam povas esti malpuraĵoj kiel kobalto aŭ karbono. En la surfaco de la Tero, ĝi ekzistas nature nur en la ferometeoritoj falitaj el la spaco. Ĝi havas metalan brilon, estas griza kaj ne havas klaran kliveblecon, kvankam la strukturo estas izometrika-heksoktaedra. Ĝia denseco estas de ĉirkaŭ 8 g/cm³ kaj ĝia dureco estas de 4 en la Mohs-skalo.

Ĝi estis malkovrita en 1861 en la insulo Disko en Gronlando kaj ĝia nomo derivas el la greka καμακ- "kamak" aŭ κάμαξ "kamaks" (vito-fosto). Estas grava komponanto de fermeteoritoj (oktoedraj kaj heksaedraj). En la oktoedraj ĝi troviĝas en strioj alterne kun taenito kun formacio de linioj de Widmanstätten. En la heksaedraj, videblas ofte fajnaj kaj paralelaj linioj, nom Linioj de Neumann, kiuj estas pruvoj de la struktura disformigo de la apudaj platoj de kamacito pro la frapoj.

Foje la kamacito troveblas tiom mikista kun la taenito ke ĝi estas malfacile distingeblaj per simpla rigardo, formante mineralon nome plesito. La plej granda dokumentita kristalo iam trovita estis 92 × 54 × 23 cm.^[1]

Ĉi tiu artikolo estas redaktata de iu.

Por eviti la riskon de redaktokonflikto, ne redaktu la artikolon. Kontrolu la kronologion kaj forigu la ŝablonon, se necese.

↑ P. C. Rickwood (1981). [www.minsocam.org/ammin/AM66/AM66_885.pdf «The largest crystals».] American Mineralogist 66: 885–907.

[1] P. C. Rickwood (1981). [www.minsocam.org/ammin/AM66/AM66_885.pdf «The largest crystals».] American Mineralogist 66: 885–907.

[1]

@@ Linio 1: / Linio 1: @@
 La '''kamacito''' estas [[mineralo]], nome [[alojo]] de [[fero]] kaj [[nikelo]], ĝenerale kun proporcioj de 90:10 al 95:5. Kvankam povas esti malpuraĵoj kiel [[kobalto]] aŭ [[karbono]]. En la surfaco de la [[Tero]], ĝi ekzistas nature nur en la [[ferometeorito]]j falitaj el la spaco. Ĝi havas metalan [[brilo]]n, estas [[griza]] kaj ne havas klaran [[klivebleco]]n, kvankam la strukturo estas izometrika-heksoktaedra. Ĝia denseco estas de ĉirkaŭ 8 g/cm³ kaj ĝia dureco estas de 4 en la [[Mohs-skalo]].
+Ĝi estis malkovrita en [[1861]] en la insulo [[Disko-insulo|Disko]] en [[Gronlando]] kaj ĝia nomo derivas el la [[greka]] καμακ- "kamak" aŭ κάμαξ "kamaks" (vito-fosto). Estas grava komponanto de fermeteoritoj (oktoedraj kaj heksaedraj). En la oktoedraj ĝi troviĝas en strioj alterne kun [[taenito]] kun formacio de linioj de Widmanstätten. En la heksaedraj, videblas ofte fajnaj kaj paralelaj linioj, nom Linioj de Neumann, kiuj estas pruvoj de la struktura disformigo de la apudaj platoj de kamacito pro la frapoj.
+Foje la kamacito troveblas tiom mikista kun la taenito ke ĝi estas malfacile distingeblaj per simpla rigardo, formante mineralon nome plesito. La plej granda dokumentita kristalo iam trovita estis 92 × 54 × 23 cm.<ref> P. C. Rickwood (1981). [www.minsocam.org/ammin/AM66/AM66_885.pdf «The largest crystals».] American Mineralogist 66: 885–907. </ref>
 {{redaktata}}
-Fue descubierto en 1861 en la isla de [[Disko-insulo|Disko]] en Groenlandia y el nombre se deriva del griego kamask (listón o viga). Es un componente importante de los meteoritos de hierro (octahedritas y tipos hexaedritas). En las octahedritas se encuentra en las bandas intercalado con taenita con formación de líneas de Widmanstätten. En las hexaedritas, se ven a menudo unas líneas finas y paralelas, las Líneas de Neumann, que son evidencia de la deformación estructural de las placas adyacentes de camacita debido al choque de los impactos.