Julio Anguita: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Browse history interactively
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 12: Linio 12:
}}
}}
'''Julio Anguita González''' (naskiĝis la {{daton|21|novembro|1941}}, mortis la {{daton|16|majo|2020}})<ref name="público" >público | agencias, [https://www.publico.es/politica/fallece-78-anos-julio-anguita-historico-dirigente-izquierda-unida.html Muere a los 78 años Julio Anguita, histórico dirigente de Izquierda Unida], [[Público]], 16a de majo 2020. Alirita la 16an de majo 2020.</ref> estas [[hispanio|hispana]] [[politikisto]] kaj instruisto. Urbestro de [[Kordovo]] de 1979 ĝis 1988, nome la nura komunista urbestro de provinca ĉefurbo dum multaj jardekoj, estis elektita Ĝenerala Sekretario de la [[Komunista Partio de Hispanio]] (PCE) en 1988. Poste li fondis maldekstran koalicion [[Izquierda Unida]] ("Unuigita Maldekstro" IU) kies Ĝenerala Kunordiganto li estis el 1989 ĝis 2000.<ref name="público" />
'''Julio Anguita González''' (naskiĝis la {{daton|21|novembro|1941}}, mortis la {{daton|16|majo|2020}})<ref name="público" >público | agencias, [https://www.publico.es/politica/fallece-78-anos-julio-anguita-historico-dirigente-izquierda-unida.html Muere a los 78 años Julio Anguita, histórico dirigente de Izquierda Unida], [[Público]], 16a de majo 2020. Alirita la 16an de majo 2020.</ref> estas [[hispanio|hispana]] [[politikisto]] kaj instruisto. Unue urbestro de [[Kordovo]] de 1979 ĝis 1988, nome la nura komunista urbestro de provinca ĉefurbo dum multaj jardekoj, kio havigis al li la kromnomon de "Kalifo" aŭ "Ruĝa Kalifo"; poste li estis elektita Ĝenerala Sekretario de la [[Komunista Partio de Hispanio]] (PCE) en 1988. Poste li fondis maldekstran koalicion [[Izquierda Unida]] ("Unuigita Maldekstro" IU) kies Ĝenerala Kunordiganto li estis el 1989 ĝis 2000.<ref name="público" />


Li membris en la [[Congreso de los Diputados|Deputitara Kongreso]] de 1989 ĝis 2000. Estis konsiderata unu de la grandaj estroj de la hispana maldekstro, ĉar estre de IU sukcesis atingi 21 sidlokojn kaj superi amplekse du milionojn da voĉdonoj en la ĝeneralaj balotadoj de 1993 kaj 1996.<ref name="público" /> Li membris en la Andaluza Parlamento dum ties du unuaj regotempoj, kaj estis kandidato al la Prezidenteco de la [[Junta de Andalucía]] en 1986 estre de la koalicio Izquierda Unida, kiu tiam premieris kiel balota marko atingante 19 sidlokojn.<ref name="público" />
Li membris en la [[Congreso de los Diputados|Deputitara Kongreso]] de 1989 ĝis 2000. Estis konsiderata unu de la grandaj estroj de la hispana maldekstro, ĉar estre de IU sukcesis atingi 21 sidlokojn kaj superi amplekse du milionojn da voĉdonoj en la ĝeneralaj balotadoj de 1993 kaj 1996.<ref name="público" /> Li membris en la Andaluza Parlamento dum ties du unuaj regotempoj, kaj estis kandidato al la Prezidenteco de la [[Junta de Andalucía]] en 1986 estre de la koalicio Izquierda Unida, kiu tiam premieris kiel balota marko atingante 19 sidlokojn.<ref name="público" />


Li membriĝis en la [[Komunista Partio de Hispanio]] (PCE) en 1972, kelkaj jarojn antaŭ la forigo de ties eksterleĝigo. Li rifuzis kiel Ĝenerala Sekretario de la PCE pro sanaj kialoj en 1998, estante sukcedita de [[Francisco Frutos]]. En 2000 li malkonsentis pri alproksimigo de IU al [[PSOE]] kaj forlasis siajn politikajn postenojn por reveni al sia profesio kiel instruisto. Li emeritiĝis en la lernojaro 2003-2004.<ref name="público" />
Li membriĝis en la [[Komunista Partio de Hispanio]] (PCE) en 1972, kelkaj jarojn antaŭ la forigo de ties eksterleĝigo. Li rifuzis kiel Ĝenerala Sekretario de la PCE pro sanaj kialoj en 1998, estante sukcedita de Francisco Frutos. En 2000 li malkonsentis pri alproksimigo de IU al [[PSOE]] kaj forlasis siajn politikajn postenojn por reveni al sia profesio kiel instruisto. Li emeritiĝis en la lernojaro 2003-2004.<ref name="público" />


Koincide kun sanproblemoj, li plu kaj plu distanciĝis el la politikaj sintenoj de la PCE kaj de la estraro de IU kaj eĉ proponis la kreon de platformoj kiel ''Frente Cívico Somos Mayoría'', kaj protagonistis paralele alproksimigojn al la etoso de [[Podemos]] ekde ties unua sukceso en la eŭropa balotado de 2015.<ref name="público" />
Koincide kun sanproblemoj, li plu kaj plu distanciĝis el la politikaj sintenoj de la PCE kaj de la estraro de IU kaj eĉ proponis la kreon de platformoj kiel ''Frente Cívico Somos Mayoría'', kaj protagonistis paralele alproksimigojn al la etoso de [[Podemos]] ekde ties unua sukceso en la eŭropa balotado de 2015.<ref name="público" />

Kiel registrite je 15:52, 16 maj. 2020

Julio ANGUITA
Julio Anguita
Julio Anguita
Persona informo
Julio Anguita González
Naskiĝo 21-a de novembro 1941
en Fuengirola
Morto 16-an de majo 2020 (2020-05-16)
en Kordovo
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per korhalto vd
Lingvoj hispana vd
Loĝloko Kordovo vd
Ŝtataneco Hispanio vd
Alma mater Universitato de Barcelono vd
Partio Komunista Partio de Hispanio • Unuiĝinta Maldekstro vd
Familio
Infanoj Julio Anguita Parrado vd
Profesio
Alia nomo El Califa Rojo vd
Okupo politikisto • instruisto vd
Aktiva en Madrido vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Julio Anguita González (naskiĝis la 21-an de novembro 1941, mortis la 16-an de majo 2020)[1] estas hispana politikisto kaj instruisto. Unue urbestro de Kordovo de 1979 ĝis 1988, nome la nura komunista urbestro de provinca ĉefurbo dum multaj jardekoj, kio havigis al li la kromnomon de "Kalifo" aŭ "Ruĝa Kalifo"; poste li estis elektita Ĝenerala Sekretario de la Komunista Partio de Hispanio (PCE) en 1988. Poste li fondis maldekstran koalicion Izquierda Unida ("Unuigita Maldekstro" IU) kies Ĝenerala Kunordiganto li estis el 1989 ĝis 2000.[1]

Li membris en la Deputitara Kongreso de 1989 ĝis 2000. Estis konsiderata unu de la grandaj estroj de la hispana maldekstro, ĉar estre de IU sukcesis atingi 21 sidlokojn kaj superi amplekse du milionojn da voĉdonoj en la ĝeneralaj balotadoj de 1993 kaj 1996.[1] Li membris en la Andaluza Parlamento dum ties du unuaj regotempoj, kaj estis kandidato al la Prezidenteco de la Junta de Andalucía en 1986 estre de la koalicio Izquierda Unida, kiu tiam premieris kiel balota marko atingante 19 sidlokojn.[1]

Li membriĝis en la Komunista Partio de Hispanio (PCE) en 1972, kelkaj jarojn antaŭ la forigo de ties eksterleĝigo. Li rifuzis kiel Ĝenerala Sekretario de la PCE pro sanaj kialoj en 1998, estante sukcedita de Francisco Frutos. En 2000 li malkonsentis pri alproksimigo de IU al PSOE kaj forlasis siajn politikajn postenojn por reveni al sia profesio kiel instruisto. Li emeritiĝis en la lernojaro 2003-2004.[1]

Koincide kun sanproblemoj, li plu kaj plu distanciĝis el la politikaj sintenoj de la PCE kaj de la estraro de IU kaj eĉ proponis la kreon de platformoj kiel Frente Cívico Somos Mayoría, kaj protagonistis paralele alproksimigojn al la etoso de Podemos ekde ties unua sukceso en la eŭropa balotado de 2015.[1]

Lia filo, Julio Anguita Parrado, estis ĵurnalisto kiu mortis pafita en Irako en 2003, kiam li akompanis usonan invadintan armeon.

Notoj

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 público | agencias, Muere a los 78 años Julio Anguita, histórico dirigente de Izquierda Unida, Público, 16a de majo 2020. Alirita la 16an de majo 2020.
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Julio_Anguita&oldid=6962238"