Atika (dialekto): Malsamoj inter versioj

Browse history interactively

[kontrolita revizio]

Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

VidaVikiteksto

Enteksta

Kiel registrite je 13:08, 31 maj. 2020

Atika estas dialekto de la antikva greka lingvo kiu estis parolita en la regiono Atiko. Estas la dialekta varianto de la antikva greka kiu estas ĝenerale studata en la lernejoj kiel lingvo de la Antikva Grekio kaj tiukadre ĝi povas esti konsiderata kiel atika lingvo aŭ kiel "la" antikva greka lingvo.

Ĉi tiu artikolo estas redaktata de iu.

Por eviti la riskon de redaktokonflikto, ne redaktu la artikolon. Kontrolu la kronologion kaj forigu la ŝablonon, se necese.

Kun la jonia dialekto ĝi formas la jonia-atikan dialektaron, kies plej rimarkinda trajto estas la paso de [a:] (longa alfo) al [e:] (eto): τιμή anstataŭ τιμά. Ĝi diferencas, tamen, disde la jonia en tio ke la [a:] (longa alfo) ne pasas al [e:] (eto) post la fonemoj [e], [i] kaj [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. La dialekta trajto plej propra de la atika dialekto rilate al ĉiuj la aliaj dialektoj konsistas en la ekzisto de la konsonanta grupo [tt] (duobla tau) allí donde otros dialectos presentan [ss] (doble sigma): πράττω, en lugar de πράσσω. A lo largo del siglo IV a. C. y siguientes el dialecto ático sustituyó a los demás dialectos del griego clásico, dando lugar al dialecto koiné, del que derivan las variantes posteriores del griego.

Se considera que el escritor que utiliza una variedad más pura de dialecto ático es Aristófanes, debido a que lleva a escena a personajes del pueblo.

Vidu ankaŭ

Dialektoj de la antikva greka

@@ Linio 1: / Linio 1: @@
+[[Dosiero:Ancient greek dialects(numbered).svg|eta|dekstre|250px|Distribuado de la grekaj dialektoj ĉirkaŭ la jaro 400 a.n.e. La atika helviola en la numero 6 ĉe Ateno kaj norde de la Egea Maro.]]
 '''Atika''' estas [[dialekto]] de la [[antikva greka lingvo]] kiu estis parolita en la regiono [[Atiko]]. Estas la dialekta varianto de la antikva greka kiu estas ĝenerale studata en la lernejoj kiel lingvo de la [[Antikva Grekio]] kaj tiukadre ĝi povas esti konsiderata kiel '''atika lingvo''' aŭ kiel "la" antikva greka lingvo.
 {{redaktata}}
-Junto con el dialecto jónico forma el grupo dialectal jónico-ático, cuyo rasgo más llamativo consiste en el paso de [a:] (alfa larga) a [e:] (eta): τιμή en lugar de τιμά. Se diferencia, sin embargo, del jónico en que la [a:] (alfa larga) no pasa a [e:] (eta) tras los fonemas [e], [i] y [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. El rasgo dialectal más peculiar del dialecto ático con respecto a todos los demás dialectos consiste en la presencia del grupo consonántico [tt] (doble tau) allí donde otros dialectos presentan [ss] (doble sigma): πράττω, en lugar de πράσσω. A lo largo del siglo IV a. C. y siguientes el dialecto ático sustituyó a los demás dialectos del griego clásico, dando lugar al dialecto koiné, del que derivan las variantes posteriores del griego.
+Kun la jonia dialekto ĝi formas la jonia-atikan [[dialektaro]]n, kies plej rimarkinda trajto estas la paso de [a:] (longa [[alfo]]) al [e:] ([[Eto (litero)|eto]]): τιμή anstataŭ τιμά. Ĝi diferencas, tamen, disde la jonia en tio ke la [a:] (longa alfo) ne pasas al [e:] (eto) post la fonemoj [e], [i] kaj [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. La dialekta trajto plej propra de la atika dialekto rilate al ĉiuj la aliaj dialektoj konsistas en la ekzisto de la konsonanta grupo [tt] (duobla tau) allí donde otros dialectos presentan [ss] (doble sigma): πράττω, en lugar de πράσσω. A lo largo del siglo IV a. C. y siguientes el dialecto ático sustituyó a los demás dialectos del griego clásico, dando lugar al dialecto koiné, del que derivan las variantes posteriores del griego.
 Se considera que el escritor que utiliza una variedad más pura de dialecto ático es Aristófanes, debido a que lleva a escena a personajes del pueblo.
+==Vidu ankaŭ==
+* Dialektoj de la antikva greka