Historio de Antikva Israelo: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kreis novan paĝon kun "right|thumb|250px|Proksimuma mapo de la ferepokaj [[Reĝlando Israelo (blue) kaj [[Reĝlando de Judujo|Reĝlando Judujo]..."
 
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[File:Kingdoms of Israel and Judah map 830.svg|right|thumb|250px|Proksimuma mapo de la ferepokaj [[Reĝlando Israelo]] (blue) kaj [[Reĝlando de Judujo|Reĝlando Judujo]] (flave), kun ties najbaroj (helflave) (9a jarcento a.K.).]]
[[File:Kingdoms of Israel and Judah map 830.svg|right|thumb|250px|Proksimuma mapo de la ferepokaj [[Reĝlando Israelo]] (blue) kaj [[Reĝlando de Judujo|Reĝlando Judujo]] (flave), kun ties najbaroj (helflave) (9a jarcento a.K.).]]
La [[Reĝlando Israelo]] kaj la [[Reĝlando de Judujo|Reĝlando Judujo]] estis rilataj regnoj el la [[Ferepoko]] de la antikva [[Levantenio]]. La Reĝlando Israelo aperis kiel grava loka povo ĉirkaŭ la 10a jarcento a.K. antaŭ fali al la [[Nov-Asiria Imperio]] en la jaro 722 a.K. La suda najbaro de Israelo, nome la Reĝlando Judujo, aperis en la 9a aŭ 8a jarcento a.K. kaj poste iĝis klienta ŝtato unue de la Nov-Asiria Imperio kaj poste de la Nov-Babilona Imperio antaŭ ribelo kontraŭ tiu lasta kondukis al ties detruo en 586 a.K. Post la falo de Babilono al la [[Akemenida Imperio]] sub [[Ciro la Granda]] en 539 a.K., kelkaj judaj eksilitoj revenis al [[Jerusalemo]], inaŭgurante la forman periodon en la disvolvigo de distinga juda identeco en la provinco Jehud Medinata.
La [[Reĝlando Israelo]] kaj la [[Reĝlando de Judujo|Reĝlando Judujo]] aŭ Judeo estis rilataj regnoj el la [[Ferepoko]] de la antikva [[Levantenio]]. La Reĝlando Israelo aperis kiel grava loka povo ĉirkaŭ la 10a jarcento a.K. antaŭ fali al la [[Nov-Asiria Imperio]] en la jaro 722 a.K. La suda najbaro de Israelo, nome la Reĝlando Judujo, aperis en la 9a aŭ 8a jarcento a.K. kaj poste iĝis klienta ŝtato unue de la Nov-Asiria Imperio kaj poste de la Nov-Babilona Imperio antaŭ ribelo kontraŭ tiu lasta kondukis al ties detruo en 586 a.K. Post la falo de Babilono al la [[Akemenida Imperio]] sub [[Ciro la Granda]] en 539 a.K., kelkaj judaj eksilitoj revenis al [[Jerusalemo]], inaŭgurante la forman periodon en la disvolvigo de distinga juda identeco en la provinco Jehud Medinata.

{{redaktata}}
During the Hellenistic classic period, Yehud was absorbed into the subsequent [[Diadochi|Hellenistic kingdoms]] that followed the conquests of [[Alexander the Great]], but in the 2nd century BCE the Judaeans revolted against the [[Seleucid Empire]] and created the [[Hasmonean dynasty|Hasmonean]] kingdom. This, the last nominally independent kingdom of [[Land of Israel|Israel]], gradually lost its independence from [[Siege of Jerusalem (63 BC)|63 BCE]] with its conquest by [[Pompey]] of Rome, becoming a Roman and later Parthian client kingdom. Following the installation of client kingdoms under the [[Herodian dynasty]], the [[Judea (Roman province)|Province of Judea]] was wracked by civil disturbances, which culminated in the [[First Jewish–Roman War]], the destruction of the Second Temple, the emergence of [[Rabbinic Judaism]] and [[Early Christianity]]. The name Judea (Iudaea) ceased to be used by Greco-Romans after the [[Bar Kochba revolt]] of 135 CE.
Dum la Helenisma klasika periodo, Jehud estis absorbita en la postaj [[Diadoĥoj|Helenismaj regnoj]] kiuj sekvis la konkerojn de [[Aleksandro la Granda]], sed en la 2a jarcento a.K. la Judoj ribeliĝis kontraŭ la [[Seleŭkia Imperio]] kaj kreis la [[Makabea dinastio|Hasmonean]] regnon. Tiu, la lasta teorie sendependa regno de [[Izraela Lando|Israelo]], grade perdis sian sendependon el la 63 a.K. pro sia konkero fare de [[Pompejo]] por Romio, iĝante Romia kaj poste Partia klienta ŝtato. Post la instalado de klientaj regnoj sub la [[Heroda dinastio]], the [[Judeo (romia provinco)|Provinco Judea]] estis skuita per enlandaj tumultoj, kiuj finis per la [[Unua Juda-Romia Milito]], la detruo de la Dua Templo, la apero de la [[Rabena judismo]] kaj de la [[Prakristanismo]]. La nomo Judeo Judea (Iudaea) ne plu estis uzita de grek-romjanoj (Orienta Romia Imperio) post la [[Bar-Koĥba-ribelo]] de la jaro 135 n.e.

{{Bibliotekoj}}
[[Kategorio:Historio de Antikva Israelo]]
[[Kategorio:Historio de Israelo]]
[[Kategorio:Antikva Israelo]]

Kiel registrite je 23:50, 14 jul. 2020

Proksimuma mapo de la ferepokaj Reĝlando Israelo (blue) kaj Reĝlando Judujo (flave), kun ties najbaroj (helflave) (9a jarcento a.K.).

La Reĝlando Israelo kaj la Reĝlando Judujo aŭ Judeo estis rilataj regnoj el la Ferepoko de la antikva Levantenio. La Reĝlando Israelo aperis kiel grava loka povo ĉirkaŭ la 10a jarcento a.K. antaŭ fali al la Nov-Asiria Imperio en la jaro 722 a.K. La suda najbaro de Israelo, nome la Reĝlando Judujo, aperis en la 9a aŭ 8a jarcento a.K. kaj poste iĝis klienta ŝtato unue de la Nov-Asiria Imperio kaj poste de la Nov-Babilona Imperio antaŭ ribelo kontraŭ tiu lasta kondukis al ties detruo en 586 a.K. Post la falo de Babilono al la Akemenida Imperio sub Ciro la Granda en 539 a.K., kelkaj judaj eksilitoj revenis al Jerusalemo, inaŭgurante la forman periodon en la disvolvigo de distinga juda identeco en la provinco Jehud Medinata.

Dum la Helenisma klasika periodo, Jehud estis absorbita en la postaj Helenismaj regnoj kiuj sekvis la konkerojn de Aleksandro la Granda, sed en la 2a jarcento a.K. la Judoj ribeliĝis kontraŭ la Seleŭkia Imperio kaj kreis la Hasmonean regnon. Tiu, la lasta teorie sendependa regno de Israelo, grade perdis sian sendependon el la 63 a.K. pro sia konkero fare de Pompejo por Romio, iĝante Romia kaj poste Partia klienta ŝtato. Post la instalado de klientaj regnoj sub la Heroda dinastio, the Provinco Judea estis skuita per enlandaj tumultoj, kiuj finis per la Unua Juda-Romia Milito, la detruo de la Dua Templo, la apero de la Rabena judismo kaj de la Prakristanismo. La nomo Judeo aŭ Judea (Iudaea) ne plu estis uzita de grek-romjanoj (Orienta Romia Imperio) post la Bar-Koĥba-ribelo de la jaro 135 n.e.