Cirilo de Aleksandrio: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
e Ligo al apartigilo
Linio 1: Linio 1:
{{Apartigila paĝo|Cirilo}}
{{Informkesto reganto
{{Informkesto reganto
| titolo = [[Patriarko de Aleksandrio]]
| titolo = [[Patriarko de Aleksandrio]]
Linio 13: Linio 14:
| titolo = [[Sanktulo]], [[Doktoro de la Eklezio]]
| titolo = [[Sanktulo]], [[Doktoro de la Eklezio]]
| adorita en = [[Katolika Eklezio]], [[Ortodoksa Eklezio]], [[Kopta Eklezio]]
| adorita en = [[Katolika Eklezio]], [[Ortodoksa Eklezio]], [[Kopta Eklezio]]
| tago de festo = [[27-a de junio]] (katolikoj)</br>[[9-a de junio]] kaj [[18-a de januaro]] (ortodoksoj)
}}
}}
}}
}}
'''Sankta Cirilo de Aleksandrio''' (n. en [[Aleksandrio]], ĉ. [[370]]/[[373|3]] - m. samurbe en [[444]]) estis [[Romia Imperio|romia]] religiulo el la nuna [[Egiptio]], [[Patriarko de Aleksandrio]] ekde [[412]] ĝis la forpaso.
'''Sankta Cirilo de Aleksandrio''' (aŭ '''el Alaksandrio''') (n. en [[Aleksandrio]], ĉ. [[370]]/[[373|3]] - m. samurbe en [[444]]) estis [[Romia Imperio|romia]] religiulo el la nuna [[Egiptio]], [[Patriarko de Aleksandrio]] ekde [[412]] ĝis la forpaso.


Cirilo estis nevo de la potenca kaj influa [[Teofilo de Aleksandrio|episkopo Teofilo]], li akompanis sian onklon al la [[Sinodo de la Anzino]] ([[403]]) kiu elpelis al [[Johano Krisostomo]], al kiu li poste sukcedis en la aleksandria seĝo en [[412]]). Multaj oponiĝis al lia nomumado, eble pro lia forta karaktero kaj lia akra regemo. Lia episkopa regado karakteriziĝis pro la premo kontraŭ la judoj, paganoj kaj aliaj kristanaj grupoj, ankaŭ pro liaj disputoj kontraŭ la imperia aŭtoritato kaj la batalo por la regado en la [[Patriarko de Konstantinopolo|Patriarkato de Konstantinopolo]].
Cirilo estis nevo de la potenca kaj influa [[Teofilo de Aleksandrio|episkopo Teofilo]], li akompanis sian onklon al la [[Sinodo de la Anzino]] ([[403]]) kiu elpelis al [[Johano Krisostomo]], al kiu li poste sukcedis en la aleksandria seĝo en [[412]]). Multaj oponiĝis al lia nomumado, eble pro lia forta karaktero kaj lia akra regemo. Lia episkopa regado karakteriziĝis pro la premo kontraŭ la judoj, paganoj kaj aliaj kristanaj grupoj, ankaŭ pro liaj disputoj kontraŭ la imperia aŭtoritato kaj la batalo por la regado en la [[Patriarko de Konstantinopolo|Patriarkato de Konstantinopolo]].

Kiel registrite je 17:40, 22 nov. 2020

Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Cirilo
Sankta
Cirilo de Aleksandrio
Patriarko de Aleksandrio
Persona informo
Naskiĝo ĉ. 370/3
en Al-Mahalla al-Kubra
Morto 444
en Aleksandrio
Religio ortodoksismo vd
Lingvoj antikva greka vd
Ŝtataneco Roma regno vd
Profesio
Okupo Papo de Kopta Ortodoksa Eklezio de Aleksandrio • kleriko vd
Patriarko de Aleksandrio
Dum 412 ĝis 444
Antaŭulo Teofilo de Aleksandrio, lia onklo
Sekvanto Dioskoro de Aleksandrio
Sanktulo, Doktoro de la Eklezio
Honorata en Katolika Eklezio, Ortodoksa Eklezio, Kopta Eklezio
Festotago 27-a de junio (katolikoj)
9-a de junio kaj 18-a de januaro (ortodoksoj)
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Sankta Cirilo de Aleksandrio (aŭ el Alaksandrio) (n. en Aleksandrio, ĉ. 370/3 - m. samurbe en 444) estis romia religiulo el la nuna Egiptio, Patriarko de Aleksandrio ekde 412 ĝis la forpaso.

Cirilo estis nevo de la potenca kaj influa episkopo Teofilo, li akompanis sian onklon al la Sinodo de la Anzino (403) kiu elpelis al Johano Krisostomo, al kiu li poste sukcedis en la aleksandria seĝo en 412). Multaj oponiĝis al lia nomumado, eble pro lia forta karaktero kaj lia akra regemo. Lia episkopa regado karakteriziĝis pro la premo kontraŭ la judoj, paganoj kaj aliaj kristanaj grupoj, ankaŭ pro liaj disputoj kontraŭ la imperia aŭtoritato kaj la batalo por la regado en la Patriarkato de Konstantinopolo.

Liaj verkaĵoj atestas pri lia ampleksa kono, krom la Biblio de la ekleziaj verkistoj, de la nekristanaj aŭtoroj de tiu epoko. Verŝajne dum tempo retiriĝis al la dezerto, kie ricevis de la monaĥoj, la edukadon kiel asketo, laŭ dedukto de la kvar leteroj kiun verkis Isidoro de Pelusio. Li estas konsiderata sanktulo de la Eklezioj Romkatolika, Ortodoksa kaj Kopta.

En 1882 Cirilo estis proklamata Doktoro de la Eklezio fare de la Papo Leono la 13-a, kiu ankaŭ samtempe doktorigis alian gravulon de la eklezio: Cirilo de Jerusalemo.