Carlo Carrà: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Neniu resumo de redakto |
de pittura metafisica |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
{{Informkesto homo}} |
{{Informkesto homo}} |
||
'''Carlo Carrà''' {{IPA|[ˈkarlo karˈra]}} [[Quargnento]], [[11-a de februaro]] [[1881]] - [[Milano]], [[13-a de aprilo]] [[1966]]) estis itala pentristo, unu el la estroj de la [[futurismo|futurisma movado]] kun [[Filippo Tommaso Marinetti|Marinetti]], kiu floris en [[Italio]] komence de la [[20-a jarcento |
'''Carlo Carrà''' {{IPA|[ˈkarlo karˈra]}} [[Quargnento]], [[11-a de februaro]] [[1881]] - [[Milano]], [[13-a de aprilo]] [[1966]]) estis itala pentristo, unu el la estroj de la [[futurismo|futurisma movado]] kaj de [[pittura metafisica]] kun [[Filippo Tommaso Marinetti|Marinetti]], kiu floris en [[Italio]] komence de la [[20-a jarcento]]. Krom siaj nombraj pentraĵoj, li verkis diversajn librojn rilate al [[arto]]. |
||
Dekdujaraĝa li elhejmiĝis por labori kiel murpentristo. En [[1899]], Carrà estis en [[Parizo]] dekorante diversajn pavilionojn por la [[Universala Ekspozicio de Parizo (1900)|Universala Ekspozicio]]. Poste li pasigis kelkajn jarojn en [[Londono]] kie li estis en kontakto kun italaj ekzilitoj [[Anarkiismo|anarkiistaj]]. Li revenis al Milano en [[1901]]. En [[1906]] li eniris en la ''Accademia di Brera'', kie li studis kun Cesare Tallone. En [[1910]] li komencis pentro-artan epokon konsiderita kiel la plej populara de la artisto. |
Dekdujaraĝa li elhejmiĝis por labori kiel murpentristo. En [[1899]], Carrà estis en [[Parizo]] dekorante diversajn pavilionojn por la [[Universala Ekspozicio de Parizo (1900)|Universala Ekspozicio]]. Poste li pasigis kelkajn jarojn en [[Londono]] kie li estis en kontakto kun italaj ekzilitoj [[Anarkiismo|anarkiistaj]]. Li revenis al Milano en [[1901]]. En [[1906]] li eniris en la ''Accademia di Brera'', kie li studis kun Cesare Tallone. En [[1910]] li komencis pentro-artan epokon konsiderita kiel la plej populara de la artisto. |
||
Nuna versio ekde 15:59, 11 feb. 2021
| Carlo Carrà | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Carlo Dalmazzo Carrà |
| Aliaj nomoj | Carra, Carlo |
| Naskiĝo | 11-an de februaro 1881 en Quargnento,  Reĝlando Italio
|
| Morto | 13-an de aprilo 1966 (85-jaraĝa) en Milano |
| Lingvoj | itala |
| Ŝtataneco | Italio • Reĝlando Italio • Italio |
| Alma mater | Belarta Akademio de Brera |
| Familio | |
| Infano | Massimo Carrà |
| Okupo | |
| Okupo | pentristo • verkisto • desegnisto • poeto |
| Verkoj | The Funeral of the Anarchist Galli The Engineer's Lover |
Carlo Carrà [ˈkarlo karˈra] Quargnento, 11-a de februaro 1881 - Milano, 13-a de aprilo 1966) estis itala pentristo, unu el la estroj de la futurisma movado kaj de pittura metafisica kun Marinetti, kiu floris en Italio komence de la 20-a jarcento. Krom siaj nombraj pentraĵoj, li verkis diversajn librojn rilate al arto.
Dekdujaraĝa li elhejmiĝis por labori kiel murpentristo. En 1899, Carrà estis en Parizo dekorante diversajn pavilionojn por la Universala Ekspozicio. Poste li pasigis kelkajn jarojn en Londono kie li estis en kontakto kun italaj ekzilitoj anarkiistaj. Li revenis al Milano en 1901. En 1906 li eniris en la Accademia di Brera, kie li studis kun Cesare Tallone. En 1910 li komencis pentro-artan epokon konsiderita kiel la plej populara de la artisto.
La futurisma epoko finis koincide kun la ekesto de la Unua Mondmilito. Lia verkaro iĝis pli klara en siaj formoj kaj stilo. En la 20-aj kaj 30-aj jaroj li komencis periodon pli ombran. Ekzemplo de tiu epoko estas lia pentraĵo Marmateno (1928).
Lia plej fama verko estas Funebro por la anarkiisto Galli de 1911. La propra Carrà estis anarkiisto dum sia junaĝo sed li poste iĝis ultranaciisto.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Elizabeth Cowling kajJennifer Mundy, On Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico and the New Classicism 1910-1930, London:, Tate Gallery, 1990 ISBN 1-854-37043-X
- Karen Pinkus, Bodily Regimes: Advertising under Italian Fascism, Minneapolis-Saint Paul, University of Minnesota Press, 1995 ISBN 0-8166-2563-8
- Stanislao G. Pugliese, Italian Fascism and Anti-Fascism: A Critical Anthology, Manchester, Manchester University Press, 2001 ISBN 0-7190-5639-X