Justeco

La justecon oni reprezentas kiel virino de kaŝitaj okuloj, kun pesilo ĉemane kaj glavo en la alia mano

Justeco (el la latina iustitia) aŭ justo estas unu el la kvar kardinalaj virtoj, kiu konsistas el la konstanta kaj firma deziro doni al ĉiu tion, kion li aŭ ŝi meritas.

La justeco estas la koncepto, kiun ĉiu epoko kaj civilizo havas pri la komuna bono. Temas pri valoro determinita de la socio. Ĝi naskiĝis el la neceso pluhavi harmonion inter ties membroj. Estas aro de reguloj kaj normoj kiu preskribas taŭgan markon por la rilatoj inter personoj kaj institucioj, ĉu permesante, ĉu malpermesante specifajn agadojn en la interagado de individuoj kaj institucioj.

Vidu ankaŭ

• Lingva justeco
• Etiko
• Moralo
• Justico
• Internacia Kortumo
• Franca civila kodekso
• Internacia puna kortumo
• Socia justeco
• Robert Nozick
• John Rawls
• Amartya Sen
• Tutmonda justeco

Bibliografio

• Charles Perelman, O sprawiedliwości (Pri justeco), Warszawa 1988.
• David Schmidtz, Elements of Justice, Columbia University Press, Nov-Jorko 2006
• Harry Brighouse, Justice, Polity Press, Cambridge 2004
• John Rawls, A Theory of Justice, Oxford University Press, Oxford 1999
• Amartya Sen The Idea of Justice, Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge 2011, ISBN 0-674-06047-4.