Glukagono
Glukagono estas grava hormono en karbonhidrata metabolismo. Produktite far la pankreaso, ĝi liberiĝas kiam malaltas (pro malsato) la nivelo de glukozo en la sango. La hepato respondas al la hormono igante gardita glikogeno al glukozo kaj liberante ĝin al sangofluo. La akcio de glukagono tiel malas al insulino, kiu diras al la ĉeloj ke ili englutu glukozon (kaj ke la hepato formu glikogenon) en momentoj de sato.
Historio[redakti | redakti fonton]
En la 1920aj jaroj, Kimball kaj Murlin esploris pankreasajn ekstraktojn kaj trovis alian kemiaĵon kun hiperglukozemiigaj kapabloj. Ili priskribis glukagonon en 1923.[1] La aminoacida vico de glukagono priskribiĝis en la 1950aj jaroj.[2] Pli plena kompreno de la funkcio en fiziologio kaj malsano malkovriĝis en la 1970aj jaroj, kiam pli specifa radioimmunoassay ebliĝis.
Strukturo[redakti | redakti fonton]
Glukagono estas 29-aminoacido polipeptido. Ĝia primara strukturo en homo estas: NH2-His-Ser-Gln-Gly-Thr-Phe- Thr-Ser-Asp-Tyr-Ser-Lys-Tyr-Leu-Asp-Ser- Arg-Arg-Ala-Gln-Asp-Phe-Val-Gln-Trp-Leu- Met-Asn-Thr-COOH.
La polipeptido havas molekulan peson de 3485 daltonoj.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Kimball C, Murlin J. Aqueous extracts of pancreas III. Some precipitation reactions of insulin. J Biol Chem 1923;58:337-348. PDF fulltext Arkivigite je 2007-09-29 per la retarkivo Wayback Machine.
- ↑ Bromer W, Winn L, Behrens O. The amino acid sequence of glucagon V. Location of amide groups, acid degradation studies and summary of sequential evidence. J Am Chem Soc 1957;79:2807-2810.