Tombejo de Házsongárd: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Zetey (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Zetey (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Tombejo Házsongárd]] (haĵongard); (rumane: '''Cimitirul Hajongard''', hungare '''Házsongárdi temető'', germane: '''Hasengarten''') estas tombĝardeno en urbo [[Cluj-Napoca]], [[Rumanio]] situanta sude de la fortikaĵmuroj de la mezepoka urbo sur la monteto Házsongárd. |
[[Tombejo Házsongárd]] (haĵongard); (rumane: '''Cimitirul Hajongard''', hungare '''Házsongárdi temető''', germane: '''Hasengarten''') estas tombĝardeno en urbo [[Cluj-Napoca]], [[Rumanio]] situanta sude de la fortikaĵmuroj de la mezepoka urbo sur la monteto Házsongárd. |
||
== Historio == |
== Historio == |
||
La urbkonsilantaro decidis la uzadon de tiu areo (kie oni produktis ĝis tiam melonojn) kiel tombejo dum la pestepidemio en [[1585]], ĉar la aliaj tomblokoj pleniĝis. Sur la okcidenta flanko integriĝis pluraj fruktoĝardenoj en la tombejon. En [[1750]] oni aligis al ĝi la nunan luteranan tombĵardenon, kiun donacis al urbo kolonelo De Gladis. En jaro [[1892]] oni kreskigis ĝin kun nova vasta areo. Oni entombigis tien dum la jarcentoj hungarojn, rumanojn kaj saksojn. Ĝia bela situo, abunda floro, la monumentaj tomboj farigis ĝin fama jam en la fino de la [[19-a jarcento]]. En jaro [[1911]] Hillel Kohn kaj Gyula Zsakó registris 67 tombŝtonojn ekzistintajn antaŭ [[1700]], el kiuj la pli malnovaj estis el jaro [[1586]]. Oni nomas ĝin ''panteono'', ĉar tie estas enterigitaj la geeminentuloj (kaj iliaj gefamilianoj) de la urbo kaj samtempe de [[Transilvanio]] agantaj tie. La [[23-an de novembro]] [[2002]] okaze de la tago de hungara scienco en Transilvanio oni starigis memortabulon je la memoro de anoj de la [[Hungara Scienca Akademio]] entombigitaj tie. Paroladis [[Szilveszter Vízi E.]] prezidanto de la [[Hungara Scienca Akademio]]. |
La urbkonsilantaro decidis la uzadon de tiu areo (kie oni produktis ĝis tiam melonojn) kiel tombejo dum la pestepidemio en [[1585]], ĉar la aliaj tomblokoj pleniĝis. Sur la okcidenta flanko integriĝis pluraj fruktoĝardenoj en la tombejon. En [[1750]] oni aligis al ĝi la nunan luteranan tombĵardenon, kiun donacis al urbo kolonelo De Gladis. En jaro [[1892]] oni kreskigis ĝin kun nova vasta areo. Oni entombigis tien dum la jarcentoj hungarojn, rumanojn kaj saksojn. Ĝia bela situo, abunda floro, la monumentaj tomboj farigis ĝin fama jam en la fino de la [[19-a jarcento]]. En jaro [[1911]] Hillel Kohn kaj Gyula Zsakó registris 67 tombŝtonojn ekzistintajn antaŭ [[1700]], el kiuj la pli malnovaj estis el jaro [[1586]]. Oni nomas ĝin ''panteono'', ĉar tie estas enterigitaj la geeminentuloj (kaj iliaj gefamilianoj) de la urbo kaj samtempe de [[Transilvanio]] agantaj tie. La [[23-an de novembro]] [[2002]] okaze de la tago de hungara scienco en Transilvanio oni starigis memortabulon je la memoro de anoj de la [[Hungara Scienca Akademio]] entombigitaj tie. Paroladis [[Szilveszter Vízi E.]] prezidanto de la [[Hungara Scienca Akademio]]. |
||
Kiel registrite je 16:07, 7 apr. 2007
Tombejo Házsongárd (haĵongard); (rumane: Cimitirul Hajongard, hungare Házsongárdi temető, germane: Hasengarten) estas tombĝardeno en urbo Cluj-Napoca, Rumanio situanta sude de la fortikaĵmuroj de la mezepoka urbo sur la monteto Házsongárd.
Historio
La urbkonsilantaro decidis la uzadon de tiu areo (kie oni produktis ĝis tiam melonojn) kiel tombejo dum la pestepidemio en 1585, ĉar la aliaj tomblokoj pleniĝis. Sur la okcidenta flanko integriĝis pluraj fruktoĝardenoj en la tombejon. En 1750 oni aligis al ĝi la nunan luteranan tombĵardenon, kiun donacis al urbo kolonelo De Gladis. En jaro 1892 oni kreskigis ĝin kun nova vasta areo. Oni entombigis tien dum la jarcentoj hungarojn, rumanojn kaj saksojn. Ĝia bela situo, abunda floro, la monumentaj tomboj farigis ĝin fama jam en la fino de la 19-a jarcento. En jaro 1911 Hillel Kohn kaj Gyula Zsakó registris 67 tombŝtonojn ekzistintajn antaŭ 1700, el kiuj la pli malnovaj estis el jaro 1586. Oni nomas ĝin panteono, ĉar tie estas enterigitaj la geeminentuloj (kaj iliaj gefamilianoj) de la urbo kaj samtempe de Transilvanio agantaj tie. La 23-an de novembro 2002 okaze de la tago de hungara scienco en Transilvanio oni starigis memortabulon je la memoro de anoj de la Hungara Scienca Akademio entombigitaj tie. Paroladis Szilveszter Vízi E. prezidanto de la Hungara Scienca Akademio.
Bibliografio
- Házsongárd Verkis Aladár Lászlóffy, fotografis László Kántor. Helikon Kiadó, Budapest, 1989.
- Gaal György: Tört kövön és porladó kereszten, Pusztuló múlt és fájó jelen a Házsongárdi temetőben, Stúdium Könyvkiadó, Kolozsvár, 2003.