Pozitrona emisia tomografio: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
YonaBot (diskuto | kontribuoj)
SieBot (diskuto | kontribuoj)
Linio 44: Linio 44:
[[en:Positron emission tomography]]
[[en:Positron emission tomography]]
[[es:Tomografía por emisión de positrones]]
[[es:Tomografía por emisión de positrones]]
[[fa:پت اسکن]]
[[fi:Positroniemissiotomografia]]
[[fi:Positroniemissiotomografia]]
[[fr:Tomographie à émission de positon]]
[[fr:Tomographie à émission de positon]]
Linio 55: Linio 56:
[[no:Positronemisjonstomografi]]
[[no:Positronemisjonstomografi]]
[[pl:Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa]]
[[pl:Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa]]
[[pt:Tomografia por emissão de positrões]]
[[pt:PET (exame médico)]]
[[ru:Позитронно-эмиссионная томография]]
[[ru:Позитронно-эмиссионная томография]]
[[sv:Positronemissionstomografi]]
[[sv:Positronemissionstomografi]]

Kiel registrite je 12:51, 14 jul. 2007

La Pozitrona Emisia Tomografio (PET) estas proceso de nuklea medicino, kiu produktas kversekcan bildon pri vivanta organismo.

Bazo de la PET estas la prezento de divido de radioaktive markita substanco (radiofarmako) en la organismo. La substanco elradias pozitronojn, kiun la tomografo perceptas.

principo

radiofarmako

Radiofarmakoj estas substancoj, kiuj estas markitaj per radionuklido. En PET uzatas ekz. 18F, 11C aŭ 13O; ili estas radioaktivaj izotopoj de normalaj fluoro, karbonooksigeno. Tiuj atomoj povas formi molekulojn, kiuj en la organismo ne diferenciĝas de la neradioaktivaj molekuloj kaj tiel ili povas partopreni en la materialŝanĝo.

radionuklidoj

Por PET konvenas tiaj radionuklidoj, kiuj disfalante elradias pozitronojn (β+-disfalo). Pozitrono venas ene de mallonga vojo kontaktefikan distancon de (averaĝe ĉ. 1 mm) elektrono. Tiukaze neniiĝas amabaŭ korpuskloj kaj estiĝas dufotona gamaradiado, kiuj foriĝas je 180° unu de la alia. Tiu neniiĝa radiado trafas samtempe duloke la detektorajn ringojn kaj ebligas la pruvon kaj lokigon de pozitrona emisio.

bildoestiĝo

La radia substanco estas enigita per injektado aŭ inhalado en la organismon. Der Proband wird auf einem beweglichen Tisch so positioniert, dass der zu untersuchende Körperabschnitt im Zielbereich der Detektoren liegt. La centro de PET-skanilo konsistas el 10000 aŭ pli ringforme ordigitaj γ-detektoroj (ĝenerale el bismuta(germanat?)), kiuj estas ŝaltitaj koincide: se du γ-kvantumoj estas detektitaj preskaŭ samtempe (t.e. dum la tempofenestro de ĉ. 10 nanosekundoj), la pozitron-elektron-neniiĝo estas akceptita sur pensita linio inter la signodonnataj detektoroj.

El multaj similaj okazoj estiĝas kversekca bildo kaj estas kalkulita tridimensia modelo. La diseriĝo de PET-skanilo estas pli granda ol la kutima scintigrafa gamakamerao.

PET-CT

Problemo de PET ests la malbona lokigo (ĉ. 5 mm), kiu povas plipreciziĝi nur per plua radiado. Ekde ĉ. 3 jaroj ofertas pro tio multaj produktantoj (Siemens, Phillips, General Electric) aparatojn, kiuj PET-skanilon kombinas kun komputertomografio.

uzebleco

  1. onkologio: diagnozo de tumoroj, kancero.
  2. neurologio: analizo de cerbo

En la esploroj ĝi estas vaste uzata por postsekvi biokemiajn procesojn.

kostoj

PET apartenas al la plej multekostaj procesoj de la medicino. Unu analizo per PET kostas ĉ. 1000 eŭro, unu PET-CT ĝis 1700 eŭroj.


similaj procesoj

rete