Paul Fruictier: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
e Paul FRUICTIER movita al Paul Fruictier |
mortojaro kaj vikiigo |
||
| Linio 2: | Linio 2: | ||
- [[Franca esperantisto|francaj]] |
- [[Franca esperantisto|francaj]] |
||
'''Paul Fruictier''' (früftje) (naskiĝis la 4-an de januaro]] [[1879]] en [[Amiens]] - mortis [[1947]]) estis franca esperantisto, d-ro pri medicina, ĉefredaktoro de du francaj medicinaj gazetoj. |
|||
'''Paul FRUICTIER''' (früftje), franco, d-ro med., ĉefredaktoro de du francaj med. gazetoj. Nask. 4 jan. 1879 en Amiens. Lernis E-n en 1900; post ses semajnoj renkontiĝis en Paris kun Sveda kuracisto, d-ro Krikortz, kaj povis interparoli kun li kaj gvidi lin en la Universala Ekspozicio. Komitatano de la SFPE, malfermis kursojn kaj havis i a. lernantojn Cart kaj Warnier. Dum multaj jaroj partoprenis en la klopodoj de la fondintoj de la Pariza grupo. En 1902 fariĝis ĉefred. de Lingvo Internacia, kiun presigis Lengyel en Szegszard (Hungarujo), kaj kun tiu ĉi fondis la Presan E-istan Societon en Paris 1905; fondis (1904) kaj redaktis ĝiŝ 1906 la Int. Sciencan Revuon. En 1906 aperigis kelkajn numerojn de Int. Medicina Revuo, redaktita en E kaj en diversaj naciaj lingvoj, por disvastigi E-n inter kuracistoj; sed tiu entrepreno estis antaŭtempa, kaj la gazeto baldaŭ malaperis. Poste li vojaĝis, precipe en Oriento. - Verkis multajn artikolojn en E; la plimulto aperis en L. I. subskribitaj: O. Wood, P. Aliamet, ktp. Liaj plej konataj verkoj estas: E-a Sintakso, 1903, unua provo de plena gramatiko en E. E-a Vortfarado, 1914, Ambaŭ verkoj estas kunigitaj ka kompletigitaj antaŭnelonge de Grenkamp-Kornfeld, kun la titolo Kompleta Gramatiko de E. L. K. de 1905. L. BASTIEN. |
|||
Esperanton li lernis en [[1900]]; post ses semajnoj li renkontiĝis en [[Paris]] kun Sveda kuracisto, d-ro Krikortz, kaj povis interparoli kun li kaj gvidi lin en la Universala Ekspozicio. |
|||
| ⚫ | |||
Komitatano de la [[SFPE]]. Kiam li malfermis kursojn, li havis i a. lernantojn [[Théophile Cart]] kaj [[Georges Warnier]]. Dum multaj jaroj li partoprenis en la klopodoj de la fondintoj de la [[Pariza grupo]]. En 1902 li fariĝis ĉefredaktoro de [[Lingvo Internacia (gazeto)|Lingvo Internacia]], kiun presigis [[Paŭlo Lengyel]] en [[Szegszard]] ([[Hungarujo]]), kaj kun tiu ĉi li fondis la [[Presa Esperantista Societo|Presan Esperantistan Societon]] en [[Paris]] [[1905]]; fondis (1904) kaj redaktis ĝis 1906 la [[Internacia Scienca Revuo|Internacian Sciencan Revuon]]. |
|||
En [[1906]] li aperigis kelkajn numerojn de [[Internacia Medicina Revuo]], redaktita en Esperanto kaj en diversaj naciaj lingvoj, por disvastigi Esperanton inter kuracistoj; sed tiu entrepreno estis antaŭtempa, kaj la gazeto baldaŭ malaperis. |
|||
Poste li vojaĝis, precipe en [[Oriento]]. - Verkis multajn artikolojn en E; la plimulto aperis en L. I. subskribitaj: [[O. Wood]], [[P. Aliamet]], ktp. Liaj plej konataj verkoj estas: Esperanta Sintakso, 1903, unua provo de plena gramatiko en E. E-a Vortfarado, 1914, Ambaŭ verkoj estas kunigitaj ka kompletigitaj antaŭnelonge de Grenkamp-Kornfeld, kun la titolo Kompleta Gramatiko de E. L. K. de [[1905]]. (laŭ [[Louis Bastien]]) |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategorio:Mortintoj en 1947| Fruictier, Paul]] |
|||
==Verkoj== |
|||
*'''Esperanta sintakso''' ([[1903]]) |
|||
*'''La Esperanta Vortfarado laŭ Fundamento''' ([[1913]]) |
|||
*'''Kompleta gramatiko kaj vortfarado de Esperanto''' ([[1930]]) |
|||
==Tradukoj== |
|||
*[[Henry Dunant]]: '''Rememoroj pri Solferino''' (tr. A. Vaillant kaj P. Fruictier) |
|||
Kiel registrite je 18:24, 23 nov. 2007
Paul Fruictier (früftje) (naskiĝis la 4-an de januaro]] 1879 en Amiens - mortis 1947) estis franca esperantisto, d-ro pri medicina, ĉefredaktoro de du francaj medicinaj gazetoj.
Esperanton li lernis en 1900; post ses semajnoj li renkontiĝis en Paris kun Sveda kuracisto, d-ro Krikortz, kaj povis interparoli kun li kaj gvidi lin en la Universala Ekspozicio.
Komitatano de la SFPE. Kiam li malfermis kursojn, li havis i a. lernantojn Théophile Cart kaj Georges Warnier. Dum multaj jaroj li partoprenis en la klopodoj de la fondintoj de la Pariza grupo. En 1902 li fariĝis ĉefredaktoro de Lingvo Internacia, kiun presigis Paŭlo Lengyel en Szegszard (Hungarujo), kaj kun tiu ĉi li fondis la Presan Esperantistan Societon en Paris 1905; fondis (1904) kaj redaktis ĝis 1906 la Internacian Sciencan Revuon.
En 1906 li aperigis kelkajn numerojn de Internacia Medicina Revuo, redaktita en Esperanto kaj en diversaj naciaj lingvoj, por disvastigi Esperanton inter kuracistoj; sed tiu entrepreno estis antaŭtempa, kaj la gazeto baldaŭ malaperis.
Poste li vojaĝis, precipe en Oriento. - Verkis multajn artikolojn en E; la plimulto aperis en L. I. subskribitaj: O. Wood, P. Aliamet, ktp. Liaj plej konataj verkoj estas: Esperanta Sintakso, 1903, unua provo de plena gramatiko en E. E-a Vortfarado, 1914, Ambaŭ verkoj estas kunigitaj ka kompletigitaj antaŭnelonge de Grenkamp-Kornfeld, kun la titolo Kompleta Gramatiko de E. L. K. de 1905. (laŭ Louis Bastien)
Verkoj
- Esperanta sintakso (1903)
- La Esperanta Vortfarado laŭ Fundamento (1913)
- Kompleta gramatiko kaj vortfarado de Esperanto (1930)
Tradukoj
- Henry Dunant: Rememoroj pri Solferino (tr. A. Vaillant kaj P. Fruictier)