Edgár Balogh: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Zetey (diskuto | kontribuoj)
Zetey (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 3: Linio 3:
==Biografio==
==Biografio==
Li estis filo de saksfamilia oficiro kaj hungara literaturfaka instruistino. Li estis realginaziano en [[Pozsony]], sekve studis en [[Prago]] filozofion en germana lingvo. Li preparis sin etnografo. En [[1931]] redaktis kun [[Zoltán Fábry]] en Prago la revuon [[Az Út]]. En [[1935]] elpelis lin la aŭtoritatoj de [[Ĉeĥoslovakio]] kaj li unue loksidiĝis en Kluĵo, poste en [[Braŝovo]]. Li estis interna kunlaboranto de [[Korunk]], publicisto de [[Brassói Lapok]]. Post la [[viena arbitracio]] kelktempe instruis en [[Kalotaszentkirály]], poste fariĝis redaktoro koloĵvara de [[Kelet Népe]]([[1941]]) kunlaboranto de [[Magyar Nemzet]], ekde [[1942]] de budapeŝta [[Kis Újság]]. Li iniciatis la eldonadon la [[18-an de oktobro]] [[1944]] de ĵurnalo [[Világosság]], kies ĝis [[1948]] estis ĉefredaktoro. En [[1948]] iĝis universitata profesoro, en [[1949]]) rektoro de [[Bolyai Tudományegyetem]]. En aŭtuno [[1949]] kune kun pluraj aliaj gvidantoj de [[MNSZ]] oni arestis lin kaj aljuĝis malliberejon. Nur [[1956]] oni rehonorigis lin.
Li estis filo de saksfamilia oficiro kaj hungara literaturfaka instruistino. Li estis realginaziano en [[Pozsony]], sekve studis en [[Prago]] filozofion en germana lingvo. Li preparis sin etnografo. En [[1931]] redaktis kun [[Zoltán Fábry]] en Prago la revuon [[Az Út]]. En [[1935]] elpelis lin la aŭtoritatoj de [[Ĉeĥoslovakio]] kaj li unue loksidiĝis en Kluĵo, poste en [[Braŝovo]]. Li estis interna kunlaboranto de [[Korunk]], publicisto de [[Brassói Lapok]]. Post la [[viena arbitracio]] kelktempe instruis en [[Kalotaszentkirály]], poste fariĝis redaktoro koloĵvara de [[Kelet Népe]]([[1941]]) kunlaboranto de [[Magyar Nemzet]], ekde [[1942]] de budapeŝta [[Kis Újság]]. Li iniciatis la eldonadon la [[18-an de oktobro]] [[1944]] de ĵurnalo [[Világosság]], kies ĝis [[1948]] estis ĉefredaktoro. En [[1948]] iĝis universitata profesoro, en [[1949]]) rektoro de [[Bolyai Tudományegyetem]]. En aŭtuno [[1949]] kune kun pluraj aliaj gvidantoj de [[MNSZ]] oni arestis lin kaj aljuĝis malliberejon. Nur [[1956]] oni rehonorigis lin.

==Ĉefaj verkoj==
==Ĉefaj verkoj==
*''Hármas kis tükör'', (1944).
*''Hármas kis tükör'', (1944).
*''Szudétáktól a Fekete-tengerig'', (Kv. 1945)
*''Szudétáktól a Fekete-tengerig'', (Kv. 1945)
*''Egyenes beszéd'', (1957)
*''Egyenes beszéd'', (1957)
*''Én tintás esztergapadom'', (1967)
*''Toll és emberség'' (1965)
*''Hét próba'', ("Egy nemzedék elindul")
*''Hét próba'', ("Egy nemzedék elindul")
*''Én tintás esztergapadom'', (1967)
*''Intelmek'', (1972)
*''Intelmek'', (1972)
*''Szárnyas oltár'' (Bp. 1978)
*''Szárnyas oltár'' (Bp. 1978)
*''Duna-völgyi párbeszéd'', 1974
*''Duna-völgyi párbeszéd'', (1974)
*''Mesterek és kortársak'', 1974
*''Mesterek és kortársak'', (1974)
*''Szolgálatban''. Emlékirat 1935-1944 (1978)
*''Szolgálatban''. Emlékirat 1935-1944 (1978)
*''Táj és nép'' (Kv. 1978);
*''Táj és nép'' (Kv. 1978);
*''Vargyasi változások''
*''Vargyasi változások'' (1979).
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj poetoj kaj verkistoj|B]][[kategorio:Naskiĝintoj en 1906|B]][[kategorio:Mortintoj en 1996|B]]
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj poetoj kaj verkistoj|B]][[kategorio:Naskiĝintoj en 1906|B]][[kategorio:Mortintoj en 1996|B]]

Kiel registrite je 08:37, 2 dec. 2007

Dosiero:38-edgar.jpg

BAlOGH Edgár ĝis 1926 Kessler publicisto, redaktoro, memuaristo (7-a de septembro 1906 - Cluj-Napoca, 19-a de junio 1996).

Biografio

Li estis filo de saksfamilia oficiro kaj hungara literaturfaka instruistino. Li estis realginaziano en Pozsony, sekve studis en Prago filozofion en germana lingvo. Li preparis sin etnografo. En 1931 redaktis kun Zoltán Fábry en Prago la revuon Az Út. En 1935 elpelis lin la aŭtoritatoj de Ĉeĥoslovakio kaj li unue loksidiĝis en Kluĵo, poste en Braŝovo. Li estis interna kunlaboranto de Korunk, publicisto de Brassói Lapok. Post la viena arbitracio kelktempe instruis en Kalotaszentkirály, poste fariĝis redaktoro koloĵvara de Kelet Népe(1941) kunlaboranto de Magyar Nemzet, ekde 1942 de budapeŝta Kis Újság. Li iniciatis la eldonadon la 18-an de oktobro 1944 de ĵurnalo Világosság, kies ĝis 1948 estis ĉefredaktoro. En 1948 iĝis universitata profesoro, en 1949) rektoro de Bolyai Tudományegyetem. En aŭtuno 1949 kune kun pluraj aliaj gvidantoj de MNSZ oni arestis lin kaj aljuĝis malliberejon. Nur 1956 oni rehonorigis lin.

Ĉefaj verkoj

  • Hármas kis tükör, (1944).
  • Szudétáktól a Fekete-tengerig, (Kv. 1945)
  • Egyenes beszéd, (1957)
  • Toll és emberség (1965)
  • Hét próba, ("Egy nemzedék elindul")
  • Én tintás esztergapadom, (1967)
  • Intelmek, (1972)
  • Szárnyas oltár (Bp. 1978)
  • Duna-völgyi párbeszéd, (1974)
  • Mesterek és kortársak, (1974)
  • Szolgálatban. Emlékirat 1935-1944 (1978)
  • Táj és nép (Kv. 1978);
  • Vargyasi változások (1979).