Stylus phantasticus: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio]

Enhavo forigita Enhavo aldonita

Enteksta

Kiel registrite je 09:27, 8 dec. 2007

La Stylus phantasticus (ankaŭ: sylus fantasticus aŭ fantazia stilo) estas stilo en la ĉambro- kaj orgenmuziko, kiu atingis sian kulminon en la Nordgermana Orgenskolo de la 17-a jarcento.

Pecoj komonita laŭ la stylus phantasticus distingas per dramece aperanta ludado devena de la improviza praktiko, je kiu mallongaj, diferencegaj kaj parte disonncaj alineoj estas ligitaj je neordinara maniero. En la sonatoj de Giovanni Pandolfi kaj Dietrich Buxtehude la S. P. atingas kulmino pro la uzado de Ostinato-Strukturen, pri kiu la soloinstrumentoj (analoge al la hodiaŭa improviza praktiko de la ĵazo) evoluigas kompleksajn kontrapunktojn.

Gilles Cantagrel (Hrsg.): Guide de la musique d’orgue. Éditions Fayard, Parizo 1991, ISBN 2-213-02772-2

@@ Linio 2: / Linio 2: @@
 Pecoj komonita laŭ la stylus phantasticus distingas per dramece aperanta ludado devena de la [[Improvizado|improviza praktiko]], je kiu mallongaj, diferencegaj kaj parte [[disonanco|disonncaj]] alineoj estas ligitaj je neordinara maniero.
-En la sonatoj de [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli|Giovanni Pandolfis]] kaj [[Dietrich Buxtehude|Dietrich Buxtehude]] la S. P. atingas kulmino pro la uzado de [[Ostinato|Ostinato-Strukturen]], pri kiu la  soloinstrumentoj ([[analogeco|analoge]] al la hodiaŭa [[Improvizado|improviza praktiko]] de la [[ĵazo]]) evoluigas kompleksajn [[Kontrapunkto|kontrapunktojn]].
+En la sonatoj de [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli|Giovanni Pandolfi]] kaj [[Dietrich Buxtehude|Dietrich Buxtehude]] la S. P. atingas kulmino pro la uzado de [[Ostinato|Ostinato-Strukturen]], pri kiu la  soloinstrumentoj ([[analogeco|analoge]] al la hodiaŭa [[Improvizado|improviza praktiko]] de la [[ĵazo]]) evoluigas kompleksajn [[Kontrapunkto|kontrapunktojn]].
 Pioniroj de ĉi tiu stilo estis [[Girolamo Frescobaldi]] ([[1583]]–[[1643]]), [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli|Giovanni Pandolfi]] (ĉ. [[1620]]-[[1669]]) kaj [[Johann Jakob Froberger]] ([[1616]]–[[1667]]).