Hjalmar Eklund: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
interwiki
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Hjalmar Magnus Eklund''' estis [[Finlando|Finlanda]] [[Ido|idisto]]. Li naskis en la [[12-a de januaro]] [[1880]] en [[Turku]] kaj mortis en [[10-a de junio]] [[1937]] en [[Parainen]].
'''Hjalmar Magnus Eklund''' estis [[Finnlando|Finnlanda]] [[Ido|idisto]]. Li naskiĝis en la [[12-a de januaro]] [[1880]] en [[Turku]] kaj mortis en la [[10-a de junio]] [[1937]] en [[Parainen]].


Hjalmar Eklund studis [[matematiko]]n, [[fiziko]]n kaj [[filozofio]]n ĉe l' [[universitato de Helsinki]] iĝis diplomita je [[1903]]. En [[1906]] li laboris en fonetika laboratorio ĉe la historilingvistika sekcio. Eble de tiam li interesiĝis pri lingvoj kaj, kiel matematikisto-logikisto, pri artefaritaj lingvoj.
Hjalmar Eklund studis [[matematiko]]n, [[fiziko]]n kaj [[filozofio]]n ĉe l' [[universitato de Helsinki]] diplomiĝis en [[1903]]. En [[1906]] li laboris en la fonetika laboratorio de la historilingvistika sekcio. Eble de tiam li interesiĝis pri lingvoj kaj, kiel matematikisto-logikisto, pri artefaritaj lingvoj.


De [[1906]] ĝis [[1918]], Eklund laboris kiel [[instruisto]] en diversaj [[gimnazio]]j en Turku e [[Pori]]. Samatempe li daŭris lian studon: en [[1911]] li divenis laŭreato pri [[filozofio]]. Li studis ankaŭ en [[Germanio]]: en [[1909]] kaj [[1910]] en [[Göttingen]] ([[matematiko]]), en [[1913]] en [[Leipzig]] (filozofio) kaj en [[1914]] denove en Göttingen (filozofio). Lia plej gravaj verkoj estis en [[1916]] “Russells antimoni och andra paradoxala motsägelser. Logiska undersökningar” kaj en [[1918]] en [[Norvegio|Norvega]] revuo ''Nyt Tidskrift for Matematik'' “Über Mengen, die Elemente ihrer selbst sind”.
De [[1906]] ĝis [[1918]], Eklund laboris kiel [[instruisto]] en diversaj [[gimnazio]]j en Turku kaj [[Pori]]. Samatempe li daŭrigis sian studadon: en [[1911]] li fariĝis laŭreato pri [[filozofio]]. Li studis ankaŭ en [[Germanio]]: en [[1909]] kaj [[1910]] en [[Göttingen]] ([[matematiko]]), en [[1913]] en [[Leipzig]] (filozofio) kaj en [[1914]] denove en Göttingen (filozofio). Liaj plej gravaj verkoj estis en [[1916]] “Russells antimoni och andra paradoxala motsägelser. Logiska undersökningar” kaj en [[1918]] en la [[Norvegio|Norvega]] revuo ''Nyt Tidskrift for Matematik'' “Über Mengen, die Elemente ihrer selbst sind”.


Hjalmar Eklund estis ankaŭ [[ateisto]] kaj skribis kontraŭ [[religio]]j kritikante sed objektive. Krome li estis [[socialismo|socialisto]] kaj laboris kiel [[ĵurnalisto]]. Li helpis ''[[Arbetet]]'' (“La Laboro”) ĵurnalo en Turku. En [[1918]] en [[Finlando]] komencis [[interna milito]] inter la Blankuloj (dekstruloj) kaj la Ruĝaj (maldekstruloj). La socialistoj malvenkis la militon, kaj Eklund estis enkarcerigita pro la partopreno en la ribelo, sed li liberiĝis en novembro 1918.
Hjalmar Eklund estis ankaŭ [[ateisto]] kaj skribis kontraŭ [[religio]]j kritike sed objektive. Krome li estis [[socialismo|socialisto]] kaj laboris kiel [[ĵurnalisto]]. Li helpis ''[[Arbetet]]'' (“La Laboro”) ĵurnalo en Turku. En [[1918]] en [[Finlando]] ekflamis [[interna milito]] inter blankuloj (dekstruloj) kaj ruĝuloj (maldekstruloj). La socialistoj malvenkis, kaj Eklund estis enkarcerigita pro partopreno en la ribelo, sed li liberiĝis en novembro 1918.


En [[1919]] Eklund iĝis ĵurnalisto de ''[[Demokraatti]]'' (“La Demokrato”) en Turku. Il skribis multajn artikulojn pri [[Ido]] en tiu ĵurnalo. Tiutempe li publikigis lian ĉefan verkon Idistan en [[Finna lingvo]]: '''Ido-kielen kielioppi''' (“La Gramatiko de la Ido-lingvo”).
En [[1919]] Eklund iĝis ĵurnalisto de ''[[Demokraatti]]'' (“Demokrato”) en Turku. Li skribis multajn artikolojn pri [[Ido]] en tiu ĵurnalo. Tiutempe li publikigis sian ĉefan verkon Idistan en la [[Finna lingvo]]: '''Ido-kielen kielioppi''' (“La Gramatiko de la Ido-lingvo”).


Poste en 1919 li estis nomumita kiel la unua sekretario en ĵus-fondita “Lerno-Uniono de la Laboristoj” (''Työväen sivistysliitto''). En [[1926]] li revenis de [[Helsinki]] al [[Turku]] kaj laboris tie kiel asekuro-matematikisto ĉe la kompanio “Sampo” ĝis [[1933]]. Li mortis en [[1937]] nur 57-jaraĝa.<br>
Poste en 1919 li estis nomumita kiel la unua sekretario de la ĵus fondita “Laborista Kleriga Ligo” (''Työväen sivistysliitto''). En [[1926]] li revenis de [[Helsinki]] al [[Turku]] kaj laboris kiel asekurmatematikisto ĉe la kompanio “Sampo” ĝis [[1933]]. Li mortis en [[1937]] nur 57-jaraĝa.<br>
---
---



Kiel registrite je 18:16, 25 dec. 2007

Hjalmar Magnus Eklund estis Finnlanda idisto. Li naskiĝis en la 12-a de januaro 1880 en Turku kaj mortis en la 10-a de junio 1937 en Parainen.

Hjalmar Eklund studis matematikon, fizikon kaj filozofion ĉe l' universitato de Helsinki diplomiĝis en 1903. En 1906 li laboris en la fonetika laboratorio de la historilingvistika sekcio. Eble de tiam li interesiĝis pri lingvoj kaj, kiel matematikisto-logikisto, pri artefaritaj lingvoj.

De 1906 ĝis 1918, Eklund laboris kiel instruisto en diversaj gimnazioj en Turku kaj Pori. Samatempe li daŭrigis sian studadon: en 1911 li fariĝis laŭreato pri filozofio. Li studis ankaŭ en Germanio: en 1909 kaj 1910 en Göttingen (matematiko), en 1913 en Leipzig (filozofio) kaj en 1914 denove en Göttingen (filozofio). Liaj plej gravaj verkoj estis en 1916 “Russells antimoni och andra paradoxala motsägelser. Logiska undersökningar” kaj en 1918 en la Norvega revuo Nyt Tidskrift for Matematik “Über Mengen, die Elemente ihrer selbst sind”.

Hjalmar Eklund estis ankaŭ ateisto kaj skribis kontraŭ religioj kritike sed objektive. Krome li estis socialisto kaj laboris kiel ĵurnalisto. Li helpis Arbetet (“La Laboro”) ĵurnalo en Turku. En 1918 en Finlando ekflamis interna milito inter blankuloj (dekstruloj) kaj ruĝuloj (maldekstruloj). La socialistoj malvenkis, kaj Eklund estis enkarcerigita pro partopreno en la ribelo, sed li liberiĝis en novembro 1918.

En 1919 Eklund iĝis ĵurnalisto de Demokraatti (“Demokrato”) en Turku. Li skribis multajn artikolojn pri Ido en tiu ĵurnalo. Tiutempe li publikigis sian ĉefan verkon Idistan en la Finna lingvo: Ido-kielen kielioppi (“La Gramatiko de la Ido-lingvo”).

Poste en 1919 li estis nomumita kiel la unua sekretario de la ĵus fondita “Laborista Kleriga Ligo” (Työväen sivistysliitto). En 1926 li revenis de Helsinki al Turku kaj laboris kiel asekurmatematikisto ĉe la kompanio “Sampo” ĝis 1933. Li mortis en 1937 nur 57-jaraĝa.
---