Gotard-tunelo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
| Linio 5: | Linio 5: | ||
==Vojo== |
==Vojo== |
||
De la norad tunelenirejo je alteco de 1106 m en [[Göschenen]] la tunelvojo supreniras dum ĉirkaŭ 8 km ĝis la disiĝpunkto je alteco de 1151 m. Post du kilometroj sekvas interne en la tunelo la kantonlimo inter Tiĉino kaj Urio kaj post pliaj kvin kilometroj sekvos la suda tunelenirejo je alteco de 1142 m super la marnivelo apud [[Airolo]]. La trajnveturado tra la tunelo daŭras nuntempe proksimume 9 minutojn. |
De la norad tunelenirejo je alteco de 1106 m en [[Göschenen]] la tunelvojo supreniras dum ĉirkaŭ 8 km ĝis la disiĝpunkto je alteco de 1151 m. Post du kilometroj sekvas interne en la tunelo la kantonlimo inter Tiĉino kaj Urio kaj post pliaj kvin kilometroj sekvos la suda tunelenirejo je alteco de 1142 m super la marnivelo apud [[Airolo]]. La trajnveturado tra la tunelo daŭras nuntempe proksimume 9 minutojn. |
||
==Konstruo== |
|||
La konstruo de la tunelo komenciĝis la 13-an de septembro 1872. Ĝis ĝia malfermo la 22-an de majo 1882 daŭris preskaŭ 10 jarojn. La konstruado kostis multajn homajn vivojn, kaj la laborkondiĉoj de la ĉefe italaj ministoj estis teruraj. |
|||
Kiel registrite je 15:31, 28 dec. 2007
Enkonduko
La Gotard-tunelo estas la unua fervoja tunelo tra la Gotardmontaro, kiu trapasas la tutan alpan ĉenon. La Gotard-tunelo ligas la kantonon Tiĉino kun la kantono Urio. Dum longa tempo ĝi estis la plej longa tunelo tra la Alpoj, ĝis tiun rolon transprenis la Sempion-tunelo.
Vojo
De la norad tunelenirejo je alteco de 1106 m en Göschenen la tunelvojo supreniras dum ĉirkaŭ 8 km ĝis la disiĝpunkto je alteco de 1151 m. Post du kilometroj sekvas interne en la tunelo la kantonlimo inter Tiĉino kaj Urio kaj post pliaj kvin kilometroj sekvos la suda tunelenirejo je alteco de 1142 m super la marnivelo apud Airolo. La trajnveturado tra la tunelo daŭras nuntempe proksimume 9 minutojn.
Konstruo
La konstruo de la tunelo komenciĝis la 13-an de septembro 1872. Ĝis ĝia malfermo la 22-an de majo 1882 daŭris preskaŭ 10 jarojn. La konstruado kostis multajn homajn vivojn, kaj la laborkondiĉoj de la ĉefe italaj ministoj estis teruraj.