Antonin Artaud: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
kategorioj
Neniu resumo de redakto
Linio 51: Linio 51:
|}
|}


Antonin Artaud devenis el bonhava burĝa familio. Lia patro, Antoine Roi, estis militestro, kaj lia patrino, Euphrasie Nalpas, devenis el Smirno (Turkio). Eĉ se li konis dorlotantan infanon kies li konservis korinklinajn memorojn, ĝi estis tamen perturbata pro nervaj malordoj, kiu estis asignataj al meningit. [...]
Antonin Artaud devenis el bonhava burĝa familio. Lia patro, Antoine Roi, estis militestro, kaj lia patrino, Euphrasie Nalpas, devenis el Smirno (Turkio). Eĉ se li konis dorlotantan infanon kies li konservis korinklinajn memorojn, ĝi estis tamen perturbata pro nervaj malordoj, kiu estis asignataj al meningit. Nur la gastadoj en lia patrinon patrolando maldigas lin. La fizika doloro ne deiros de li malgraŭ tiuj ripetaj gastadoj en sanejoj. Okjare aĝa, li perdis okmonatan aĝan fratetinon. Tiu morton malkovro profunde emocias lin. Dekjare aĝa, li evitis dronigon. Li gardos de tiu akcidento akvfobion. Lia religia edukado lin alportos forta katolikan teologion, kiu oni retrovas en lian verkon estetiko. Ĵuse, li manifestas bontrovon por la malnova greka, la latina, kaj la malnova historia. Dekkvare aĝa, li malkovris [[Charles Baudelaire]].


== Artaud kaj la poezio ==
== Artaud kaj la poezio ==
Linio 97: Linio 97:
[[en:Antonin Artaud]]
[[en:Antonin Artaud]]
[[es:Antonin Artaud]]
[[es:Antonin Artaud]]
[[fr:Antonin Artaud]]
[[fi:Antonin Artaud]]
[[fi:Antonin Artaud]]
[[gl:Antonin Artaud]]
[[gl:Antonin Artaud]]

Kiel registrite je 10:50, 16 mar. 2008

Ŝablono:Info Homoj Antonin ARTAUD, vernominte Antoine Marie Joseph Artaud, estis franca verkisto kaj poeto, naskiĝinta en Marseille la 4-a de septembro 1896 kaj mortinta en Ivry-sur-Seine la 4-a de marto 1948.

Li estis la aŭtoro de poemoj (ekzemple La Umbilik de la Limboj (L'Ombilic des Limbes), 1925) kaj de tekstoj pri la kinematografio kaj la teatro (ekzemple La Teatro kaj ĝia Ĝemelo (Le Théâtre et son Double), 1938), kie li faras laŭdon de la "teatro de la kruelaĵo", kaj kiuj ĉefinfluos multe enscenigistojn tra la tutmondo. Li ankaŭ aktoris en du-dek-kvin filmojn dum dek-du jaroj, kaj scenarigis "La Coquille et le Clergyman" de Germaine Dulac.

Biografio

Franclingva originalo Proza traduko

« Qui suis-je ?
D'où viens-je ?
Je suis Antonin Artaud
Vous verrez mon corps actuel
Voler en éclats
Et se ramasser
Sous dix mille aspects
Notoires
Un corps neuf
Où vous ne pourrez
Plus jamais
M'oublier. »

« Kiu estas mi ?
El kie devenas mi ?
Mi estas Antonin Artaud
Vi vizios mian nunan korpon
Dissplitiĝi
Kaj dislevpreni
Po dek-mil aspektoj
Famaj
Nova korpo
Kie vi povos
Neniam
Min forgesi. »

Antonin Artaud devenis el bonhava burĝa familio. Lia patro, Antoine Roi, estis militestro, kaj lia patrino, Euphrasie Nalpas, devenis el Smirno (Turkio). Eĉ se li konis dorlotantan infanon kies li konservis korinklinajn memorojn, ĝi estis tamen perturbata pro nervaj malordoj, kiu estis asignataj al meningit. Nur la gastadoj en lia patrinon patrolando maldigas lin. La fizika doloro ne deiros de li malgraŭ tiuj ripetaj gastadoj en sanejoj. Okjare aĝa, li perdis okmonatan aĝan fratetinon. Tiu morton malkovro profunde emocias lin. Dekjare aĝa, li evitis dronigon. Li gardos de tiu akcidento akvfobion. Lia religia edukado lin alportos forta katolikan teologion, kiu oni retrovas en lian verkon estetiko. Ĵuse, li manifestas bontrovon por la malnova greka, la latina, kaj la malnova historia. Dekkvare aĝa, li malkovris Charles Baudelaire.

Artaud kaj la poezio

Franclingva originalo Proza traduko

[...] Sur Terre marche une limace
Que saluent dix-mille mains blanches
Une limace rampe à la place
Où la terre s'est dissipée
L'étoile mange
Or des anges rentraient en paix
Que nulle obscénité m'appelle
Quand s'éleva la voix réelle
De l'esprit qui les appelait [...]

[...] Sur Terglobo paŝas limako
Kiun aklamas dek mil blankaj manoj
Limako rampas en la lokon
Kie la grundo malŝpariĝas
La stelo manĝas
Nu anĝeloj pace revenis
Ke neniu obscenato min vokas
Kiam plialtiĝi la reala voĉo
El la spirito, kiu ilin vokis [...]