Udegoj: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
BotMultichill (diskuto | kontribuoj)
e roboto aldono de: nl:Oedegeïers
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
[[Dosiero:Udege Family.jpg|200px|thumb| Udega familio]]
[[Dosiero:Udege Family.jpg|200px|thumb| Udega familio]]
'''Udegoj''' (en la udegea lingvo: ''удээ'' aŭ ''удэхе'' [udee aŭ udehe]] estas popolo vivanta en [[Ĉemara Regiono|Ĉemara]] kaj [[Ĥabarovska regiono]]j en [[Rusio]]. Ili loĝas ĉe montaro [[Sihote-alin]] kaj riveroj [[Ussuri]], [[Amuro|Amur]], [[Kungari]] kaj [[Anjuj]]. La udegoj parolas la [[udega lingvo|udegan lingvon]], kiu apartenas al [[tungusa lingvaro]]. Udegoj vivtenas sin per ĉasado, fiŝkaptado kaj kolektado de [[ginsengo]]. Laŭ Sovetiaj kaj Rusiaj popolnombradoj ilia nombro kreskis ĝis la 1980-aj jaroj, sed malkreskis en 1990-aj jaroj. Nur malmultaj parolas la udegan lingvon.
'''Udegoj''' (en la udegea lingvo: ''удээ'' aŭ ''удэхе'' (udee aŭ udehe)) estas popolo vivanta en [[Ĉemara Regiono|Ĉemara]] kaj [[Ĥabarovska regiono]]j en [[Rusio]]. Ili loĝas ĉe montaro [[Sihote-alin]] kaj riveroj [[Ussuri]], [[Amuro|Amur]], [[Kungari]] kaj [[Anjuj]]. La udegoj parolas la [[udega lingvo|udegan lingvon]], kiu apartenas al [[tungus-manĉura lingvaro]]. Udegoj vivtenas sin per ĉasado, fiŝkaptado kaj kolektado de [[ginsengo]]. Laŭ Sovetiaj kaj Rusiaj popolnombradoj ilia nombro kreskis ĝis la 1980-aj jaroj, sed malkreskis en 1990-aj jaroj. Nur malmultaj parolas la udegan lingvon.


Sovetia verkisto [[Aleksandr Fadejev]] verkis pri udegeoj en sia libro '''La lasta el udegoj'''.
Sovetia verkisto [[Aleksandr Fadejev]] verkis pri udegeoj en sia libro '''La lasta el udegoj'''.

Kiel registrite je 03:19, 22 jun. 2008

Udega familio

Udegoj (en la udegea lingvo: удээудэхе (udee aŭ udehe)) estas popolo vivanta en Ĉemara kaj Ĥabarovska regionoj en Rusio. Ili loĝas ĉe montaro Sihote-alin kaj riveroj Ussuri, Amur, Kungari kaj Anjuj. La udegoj parolas la udegan lingvon, kiu apartenas al tungus-manĉura lingvaro. Udegoj vivtenas sin per ĉasado, fiŝkaptado kaj kolektado de ginsengo. Laŭ Sovetiaj kaj Rusiaj popolnombradoj ilia nombro kreskis ĝis la 1980-aj jaroj, sed malkreskis en 1990-aj jaroj. Nur malmultaj parolas la udegan lingvon.

Sovetia verkisto Aleksandr Fadejev verkis pri udegeoj en sia libro La lasta el udegoj.

Jaro Nombro de udegoj
1926 1.357
1959 1.444
1970 1.469
1979 1.551
1989 2.011
2002 1.657

La plej grandaj udegaj vilaĝoj estas :
- en Ĥabarovska regiono: Gvasiugidi kaj Arsenjevo
- en Ĉemara regiono: Agzu, Krasnij Jar kaj Olon


Eksteraj ligiloj