Gaston Bachelard: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Melancholie (diskuto | kontribuoj)
e roboto: de:Gaston Bachelard estas artikolo leginda
Nuligis revizion 1819488 de Melancholie (kontribuoj, diskutpaĝo): duobligo de x-oj
Linio 1: Linio 1:
'''Gaston BACHELARD''' [Basxlar] ([[1884]]-[[1962]]) estis [[francio|franca]] [[filozofio|filozofo]].
'''Gaston BACHELARD''' [Baŝlar] ([[1884]]-[[1962]]) estis [[francio|franca]] [[filozofio|filozofo]].


Unue posxt-laboristo li farigxis instruisto pri [[Fiziko]] kaj [[Kemio]] en Bar-sur-Aube. En [[1922]] li sukcesis ekzamenon de "agrégation" pri [[Filozofio]] kaj instruis tiun fakon en la Universitato de [[Dijon]] antaux farigxi profesoro en la fama Universitato de la Sorbonne en [[Parizo]], gxis [[1954]].
Unue poŝt-laboristo li fariĝis instruisto pri [[Fiziko]] kaj [[Kemio]] en Bar-sur-Aube. En [[1922]] li sukcesis ekzamenon de "agrégation" pri [[Filozofio]] kaj instruis tiun fakon en la Universitato de [[Dijon]] antaŭ fariĝi profesoro en la fama Universitato de la Sorbonne en [[Parizo]], ĝis [[1954]].


Unue [[Epistemologio|epistemologo]], li estis interesita de [[historio]] kaj kritiko de [[scienco]]j:
Unue [[Epistemologio|epistemologo]], li estis interesita de [[historio]] kaj kritiko de [[scienco]]j:
Linio 10: Linio 10:
:La racionalista agado de la nuna fiziko (1951) ''(L 'activité rationaliste de la physique contemporaine)''
:La racionalista agado de la nuna fiziko (1951) ''(L 'activité rationaliste de la physique contemporaine)''


Li poste interesigxis pri la poezia imago kaj la revoj rilataj al la fizika medio:
Li poste interesiĝis pri la poezia imago kaj la revoj rilataj al la fizika medio:


:La psikanalizo de la fajro (1938) ''(La psychanalyse du feu)''
:La psikanalizo de la fajro (1938) ''(La psychanalyse du feu)''
:La akvo kaj la revoj (1942) ''(L'eau et les rêves)''
:La akvo kaj la revoj (1942) ''(L'eau et les rêves)''
:La aero kaj la songxoj (1943) ''(L'air et les songes)''
:La aero kaj la sonĝoj (1943) ''(L'air et les songes)''
:La tero kaj la revajxoj de kvieto (1946) ''(La terre et les rêveries du repos)''
:La tero kaj la revaĵoj de kvieto (1946) ''(La terre et les rêveries du repos)''
:La tero kaj la revajxoj de volo (1948) ''(La terre et les rêveries de la volonté (1948)''
:La tero kaj la revaĵoj de volo (1948) ''(La terre et les rêveries de la volonté (1948)''


Lia lasta libro estis auxtobiografio:
Lia lasta libro estis aŭtobiografio:


:La flamo de kandelo (1961) ''(La Flamme d'une chandelle)''
:La flamo de kandelo (1961) ''(La Flamme d'une chandelle)''
Linio 24: Linio 24:
----
----


Citajxoj el ''La akvo kaj la revoj'':
Citaĵoj el ''La akvo kaj la revoj'':


:"Ni suferas pro la revoj kaj resanigxas dank'al la revoj" ''(Nous souffrons par les rêves et nous guérissons par les rêves)''
:"Ni suferas pro la revoj kaj resaniĝas dank'al la revoj" ''(Nous souffrons par les rêves et nous guérissons par les rêves)''


Jen cxi-sube ekzemplo de la tipika analizema kaj samtempe poeziema stilo de Bachelard. Oni povas miri tie la progreson de subtila analizo de suprajxa imago, gxis sintezo de alia imago ege pli profunda:
Jen ĉi-sube ekzemplo de la tipika analizema kaj samtempe poeziema stilo de Bachelard. Oni povas miri tie la progreson de subtila analizo de supraĵa imago, ĝis sintezo de alia imago ege pli profunda:


:''Rimarkoj pri la kombinoj de la akvo kun la nokto'':<br>
:''Rimarkoj pri la kombinoj de la akvo kun la nokto'':<br>
:"Se la Nokto estas personigita, sxi estas diino al kio nenio rezistas, kiu cxirkauxas cxion, kiu kovras cxion, sxi estas la diino de la Vualo. Tamen, la revajxo de materioj estas tiel natura kaj nevenkebla revajxo, ke la imago akceptas suficxe facile la revon de aktiva nokto, de penetranta nokto, nokto kiu eniras la materiojn de ajxoj. Tiam la Nokto ne plu estas vuala diino, sxi ne plu estas vualo, kiu etendigxas sur la Tero kaj la Maroj; la Nokto estas ''noktajxo'', la nokto estas substanco, la nokto estas la nokta materiajxo. La nokto estas kaptita de la ''materia'' imago. Kaj cxar la akvo estas la substanco, kiu plej bone pretas al miksoj, la nokto penetras la akvojn, sxi retenas la lagon en sia profundeco, sxi saturas la lagon."
:"Se la Nokto estas personigita, ŝi estas diino al kio nenio rezistas, kiu ĉirkaŭas ĉion, kiu kovras ĉion, ŝi estas la diino de la Vualo. Tamen, la revaĵo de materioj estas tiel natura kaj nevenkebla revaĵo, ke la imago akceptas sufiĉe facile la revon de aktiva nokto, de penetranta nokto, nokto kiu eniras la materiojn de aĵoj. Tiam la Nokto ne plu estas vuala diino, ŝi ne plu estas vualo, kiu etendiĝas sur la Tero kaj la Maroj; la Nokto estas ''noktaĵo'', la nokto estas substanco, la nokto estas la nokta materiaĵo. La nokto estas kaptita de la ''materia'' imago. Kaj ĉar la akvo estas la substanco, kiu plej bone pretas al miksoj, la nokto penetras la akvojn, ŝi retenas la lagon en sia profundeco, ŝi saturas la lagon."
:(''La akvo kaj revoj'', Cxapitro 4, 3)
:(''La akvo kaj revoj'', Ĉapitro 4, 3)


Bachelard kondutas la leganton, en cxiu pagxo de siaj libroj, gvidante lin pasxo post pasxo, de la plej suprajxaj evidentajxoj gxis la plej profundaj subtilajxoj. Tiel, la legado de Bachelard estas kiel eksterordinara filozofa vojagxo, vojagxo al la imago, vojagxo al la malkovro de sia propra plej profunda imago.
Bachelard kondutas la leganton, en ĉiu paĝo de siaj libroj, gvidante lin paŝo post paŝo, de la plej supraĵaj evidentaĵoj ĝis la plej profundaj subtilaĵoj. Tiel, la legado de Bachelard estas kiel eksterordinara filozofa vojaĝo, vojaĝo al la imago, vojaĝo al la malkovro de sia propra plej profunda imago.


== Vidu ankaux ==
== Vidu ankaŭ ==
* [[Michel Foucault]]
* [[Michel Foucault]]


Linio 46: Linio 46:


[[Kategorio:Francaj filozofoj|Bachelard, Gaston]]
[[Kategorio:Francaj filozofoj|Bachelard, Gaston]]

{{LigoLeginda|de}}


[[bg:Гастон Башлар]]
[[bg:Гастон Башлар]]
[[cs:Gaston Bachelard]]
[[cs:Gaston Bachelard]]
[[de:Gaston Bachelard]] {{LigoLeginda|de}}
[[de:Gaston Bachelard]]
[[en:Gaston Bachelard]]
[[en:Gaston Bachelard]]
[[es:Gaston Bachelard]]
[[es:Gaston Bachelard]]

Kiel registrite je 21:40, 29 jun. 2008

Gaston BACHELARD [Baŝlar] (1884-1962) estis franca filozofo.

Unue poŝt-laboristo li fariĝis instruisto pri Fiziko kaj Kemio en Bar-sur-Aube. En 1922 li sukcesis ekzamenon de "agrégation" pri Filozofio kaj instruis tiun fakon en la Universitato de Dijon antaŭ fariĝi profesoro en la fama Universitato de la Sorbonne en Parizo, ĝis 1954.

Unue epistemologo, li estis interesita de historio kaj kritiko de sciencoj:

La nova scienca spirito (1934) (Le nouvel esprit scientifique)
La konsistigo de la scienca spirito (1938) (La formation de l'esprit scientifique)
La filozofio de la neo (1940) (La philosophie du non)
La racionalista agado de la nuna fiziko (1951) (L 'activité rationaliste de la physique contemporaine)

Li poste interesiĝis pri la poezia imago kaj la revoj rilataj al la fizika medio:

La psikanalizo de la fajro (1938) (La psychanalyse du feu)
La akvo kaj la revoj (1942) (L'eau et les rêves)
La aero kaj la sonĝoj (1943) (L'air et les songes)
La tero kaj la revaĵoj de kvieto (1946) (La terre et les rêveries du repos)
La tero kaj la revaĵoj de volo (1948) (La terre et les rêveries de la volonté (1948)

Lia lasta libro estis aŭtobiografio:

La flamo de kandelo (1961) (La Flamme d'une chandelle)

Citaĵoj el La akvo kaj la revoj:

"Ni suferas pro la revoj kaj resaniĝas dank'al la revoj" (Nous souffrons par les rêves et nous guérissons par les rêves)

Jen ĉi-sube ekzemplo de la tipika analizema kaj samtempe poeziema stilo de Bachelard. Oni povas miri tie la progreson de subtila analizo de supraĵa imago, ĝis sintezo de alia imago ege pli profunda:

Rimarkoj pri la kombinoj de la akvo kun la nokto:
"Se la Nokto estas personigita, ŝi estas diino al kio nenio rezistas, kiu ĉirkaŭas ĉion, kiu kovras ĉion, ŝi estas la diino de la Vualo. Tamen, la revaĵo de materioj estas tiel natura kaj nevenkebla revaĵo, ke la imago akceptas sufiĉe facile la revon de aktiva nokto, de penetranta nokto, nokto kiu eniras la materiojn de aĵoj. Tiam la Nokto ne plu estas vuala diino, ŝi ne plu estas vualo, kiu etendiĝas sur la Tero kaj la Maroj; la Nokto estas noktaĵo, la nokto estas substanco, la nokto estas la nokta materiaĵo. La nokto estas kaptita de la materia imago. Kaj ĉar la akvo estas la substanco, kiu plej bone pretas al miksoj, la nokto penetras la akvojn, ŝi retenas la lagon en sia profundeco, ŝi saturas la lagon."
(La akvo kaj revoj, Ĉapitro 4, 3)

Bachelard kondutas la leganton, en ĉiu paĝo de siaj libroj, gvidante lin paŝo post paŝo, de la plej supraĵaj evidentaĵoj ĝis la plej profundaj subtilaĵoj. Tiel, la legado de Bachelard estas kiel eksterordinara filozofa vojaĝo, vojaĝo al la imago, vojaĝo al la malkovro de sia propra plej profunda imago.

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

greke http://www.u-bourgogne.fr/PHILO/CENTRE-BACHELARD/biogb.htm greke http://www.aufildemeslectures.net/?au=465 greke http://www.uqac.ca/zone30/Classiques_des_sciences_sociales

Ŝablono:LigoLeginda